یک همدلی به وسعت ایران

سلام..کم کم به پایان ماه بهمن نزدیک میشیم..

این درسته که با پایان این ماه، فرصت شرکت در مسابقهٔ «همدلی» هم تموم میشه،اما اصل همدلی، تاریخ انقضاء نداره..

میخوام یه بار با خودم مرور کنم که آیا همدل خوبی هستم یا خیر؟

بذارید ببینم نقشه ایران کجاست؟

آهان همین جاست...

نزدیک تر از جلوی چشمام...

نقشه ایران،توی تمام وجودمه...

......

همدردی می کنم با هموطنانم در گلستان، مازندران و خراسان..وقتی با اشک و حسرت و اندوه میدیدن که سیل خونه آرزوهاشونو خراب کرده..

همدردی می کنم با مردم عزیزاستان فارس..عزیزانی که وحشتزده غافلگیرسیل شدن..و

خود به چشم خویشتن دیدند که‌؛

جان و مال و خانواده شون داره غرق میشه.

همدردی می کنم با خوزستان قهرمان..با سیل زده هایی که خبر دارم هنوز بعضی هاشون، سری به سامان ندارن...

با مردم عزیز استان لرستان و همدان..که اونها هم گرفتار سیل شدن.

با مردم خوب استان آذربایجان شرقی..

که آب تو دلشون تکون خورد..

با زلزله هم تکون خورد..

همدردی می کنم، با همه مردم عزیزی که برخلاف میلشون «بنزین »گرون شد..

با خانواده اون عزیزانی که در کرمان و در مراسم تشییع سردار سلیمانی جان خودشون رو از دست دادن..

با خانواده همه جان باختگانِِ هواپیمای اوکراینی..

مسافرهای ایرانی و غیر ایرانی..

بازماندگان کاپیتان و خدمه پرواز..

و بالاخره،همدردی می کنم با مردم نجیب هرمزگان و سیستان و بلوچستان که،خانه خرابِ خروشِ سیل شدن..

..........

همدردی نوعی همدلی ست...

همدلی خود همدردی ست....

.......

همدلی مرتبط قبلی