کتاب اگنس گری اولین بار در سال 1847 منتشر شد. این کتاب ابتدا با اسم مستعار آن برونته(بل) به چاپ رسید. رمان اگنس گری همیشه به عنوان اثری که با کتابان خواهران مشهور و ادبی برونته(امیلی و شارولت) مقایسه شود یادآوری میشود.
رمان درباره بخشی از زندگی دختر جوانی به نام اگنس است. اگنس فرزند یک کشیش است. او خواهر بزرگتری به نام مری دارد. مادرشان زنی خردمند از خانواده ثروتمند است اما چون پدرش مخالف ازدواج او با پدر اگنس بوده از ارث محروم شده. این خانواده به علت اعتماد بی‌جای پدرشان به یک تاجر تمام سرمایه شان را از دست میدهند. اگنس و مری از سن کم, فقر و بی‌پولی را تجربه می‌کنند.
فقر, پدر مادری پرهیزکار و زندگی در محله‌ای کوچک از اگنس دختری خجالتی میسازد. این دختر خجالتی که روابط اجتماعی محدودی دارد؛ تصمیم میگیرد معلم سرخانه شود. این تصمیم از بی‌پولی و علاقه به تدریس در او شکل میگیرد.
اولین تجربه تدریس او در خانواده‌ای که فاقد ویژگی‌های دوست داشتنی هستند, نفرت انگیز و غیرقابل تحمل است. سرتاسر لحظات معلم سرخانه بودن اگنس رنج است و نه تنها خواننده بلکه خود اگنس را هم به دلسوزی برای خودش محکوم میکند.
یکی از ویژگی‌های قابل حسین درباره اگنس, پشتکار اوست. اگنس تجربه بد اولین معلم سرخانه‌گی را کنار میگذارد. او این بار شانسش را با خانواده ثروتمندی امتحان میکند. افراد این خانواده از لحاظ ظاهری مشکلی ندارند ولی؛ ویژگی های اخلاقی‌شان برای دختر کشیشی مثل اگنس غیر قابل چشم پوشی است.
اگنس در این خانه همچنین قصه عشقی نسبت به دستیار کشیش آن منطقه را تجربه میکند. اما با مرگ پدرش اگس به منطقه دیگری میرود. او با مادرش مدرسه کوچکی تاسیس کند. این عشق که البته با پستی بلندی‌های خودش همراه است به شیرینی پایان می‌یابد.
البته که برخلاف انتظار خواننده, اگنس تا پایان کتاب روحیه خجالتی و مطیع خود را حفظ میکند. عدم توانایی او برای اینکه گاهی صحبت کن و به قولی حق اطرافیان را کف دستشان بگذارد, اتفاقی است که در حسرتش می‌مانید.
