بعضی وقت‌ها هم دارم دربارۀ یه موضوع که مربوط به کاره سرچ می‌کنم و اطلاعات رو درفت می‌کنم که می‌بینم از یه دنیای دیگه سردرآوردم. یه کلمه، یه جمله یه عکس که از یه جای کاملاً بی‌ربط من رو می‌بره به جاهایی که اصلاً فکرش رو هم نمی‌کردم و به‌شدت برام دوپامین‌آوره!
لحظۀ سخت و شیرینیه اون لحظه که اون دوپامین‌دونی رو یه جا ذخیره می‌کنم و مثل بچه‌ای که مامانش دستش رو می‌کشه و از جلوی ویترین مورد علاقه‌ش دور می‌شه برمی‌گردم سر کارم.
من از این بازی تصویرسازی بینگ که توی لینکداین ترند شده خوشم اومده و این تا حالا نزدیک‌ترین تصویریه که بینگ از من ساخته؛ مخصوصاً که از دستوری که بهش دادم خودش عادت کاغذخط‌خطی کردنم رو برای تمرکز گذاشته توی تصویر. این کارش واقعاً عجیب بود؛ چون من هیچ اشاره‌ای به این موضوع نکردم و همین دیشب یکی از خط‌خطی‌های اینطوریم رو گذاشته بودم توی استوری اینستاگرام و رفقا می‌گفتن انگار شبیه چیزیه!
هوش مصنوعی یه‌کم ترسناکه!
🙄
