اولین پست

آدم‌ها چهار دسته‌ان:

• دسته اول اونایی که فقط فکر می‌کنن، عملی در کار نیست؛
• دسته دوم اونایی‌ان که فکر می‌کنن، عمل هم می‌کنن؛
• دسته سوم نه فکر می‌کنن نه عمل؛
• دسته چهارم، دسته خطرناکی‌ان که فکر نمی‌کنن، فقط عمل می‌کنن.

متاسفانه من از دسته اولم؛ همونایی که فقط فکر می‌کنن. ساعت‌ها و روزها و هفته‌ها. بارها تلاش کردم که خودم رو تو دسته دوم جا کنم، اما با شکست مواجه شدم. حالا که سال جدید شروع شده تصمیم گرفتم خیلی جدی روی عملگراییم کار کنم. این از اون تصمیم‌ها نیست که آدم اول سال می‌گیره و به مرور زمان کلا یادش می‌ره؛ بعد آخر سال که اهدافشو مرور کرد و می‌گه ای دل غافل، این کارم قرار بود انجام بدم؟ نه! قدم اول رو هم همین الان برداشتم و این متن رو نوشتم و منتشر کردم.

سعی کردم دیگه بهش فکر نکنم. پارسال قرار بود این کارو انجام بدم و پست‌هایی رو توی ویرگول منتشر کنم، اما هی انداختمش عقب. هرچی نوشتم بازخونی کردم و به خودم گفتم خب که چی؟ چرا باید این چیزی که من نوشتم برای آدما جالب باشه. همین الان هم که دارم این متن رو می‌نویسم، همین جمله‌ رو با خودم می‌گم. اما دیگه گول این افکار رو نمی‌خورم.

حقیقا موضوعات زیادی تو ذهنمه که دوست دارم با بقیه به اشتراک بذارم و نظرشونو بدونم. از این به بعد اینجا راجع‌بهشون صحبت می‌کنم. گاهی یک دغدغه شخصی، گاهی یک موضوع عمومی و صد البته چیزهایی که توی این مسیر تجربه می‌کنم و یاد می‌گیرم. راجع‌به همش می‌نویسم. منتظرم باشید.

تا پست بعدی رو بذارم، شما بهم بگید که برای سال 1402 تصمیم دارید چه عادتی رو خیلی جدی پیگیری کنید؟