محمد جوادی - SMJ
محمد جوادی - SMJ
خواندن ۸ دقیقه·۴ سال پیش

اسب‌ها حاکمان بهتری هستن.


همیشه انسان‌ها سعی داشتن که دنیا رو تحت کنترلشون قرار بدن. تمام قدرت و اختیار و ثروت ممکن رو غافل از این‌که اگه بد جنسی و ظلم همیشه پیروز نیست.

اسب‌ها تونستن با تلاش و قلب پاکشون انسان‌ها رو کنار بزنن و الان همه زیر نظر یه عالمه اسب عادل و صادقیم که با کارای خوبشون دنیا رو جای خیلی بهتری نسبت به زمان حکومت انسان‌ها کردن؛ اما این تمام ماجرا نیست. اتفاق از وقتی شروع‌شد که چند سال بعد از این که اسب‌ها به قدرت رسیدن تصمیم گرفتن انسان‌های ظالم و شرور و به کار بگیرن و به عنوان برده‌های خودشون استفاده‌کنند.

همیشه همه می‌دونستن که اسب‌ها موجودات نجیب و رفیقی هستن ولی این رو کسی نمی‌دونست که اسب‌ها موجودات عادل و پر اراده‌ای هستن.

نمی‌دونم شاید شرایطی که دارم تجربه‌می‌کنم یه دنیای موازی دنیای قبلی باشه که توش بودم اما واقعا از این که حداقل تحت سلطه اسب‌ها هستم حس خوبی بهم می‌ده چون می‌دونم عادل، منطقی و پر ارادن.

تصمیم اولیه اسب‌ها مبنی بر این که انسان‌های شرور رو به عنوان برده انتخاب کنن با مخالفت و شورش انسان‌ها مواجه شد و کار رو براشون خیلی سخت‌تر کرد اما هر چی گذشت و انسان‌ها ظلم همدیگرو رو حس کردن و به خاطرش اذیت‌شدن؛ بیشتر با اسب‌ها هم عقیده شدن تا جایی که حتی به اسب‌ها کمک کردن که انسان‌های شرور رو شناسایی کنن و به برده داری بکشنشون.

اسب‌ها شاید خیلی وقتا با حالات و زبان ما انسان‌ها نتونن ارتباط برقرار کنن اما تجربه نشون داده که خوب ظلم و شرارت رو می‌شناسن و خیلی خوب می‌تونن با اون مقابله کنن.

از وقتی طرح برده‌داری انسان‌های شرور پیش اومده دیگه همه می‌تونن روی حرفم حساب کنن و حتی اگه کسی قولی که داده رو عمل نکنه همه انسان‌ها می‌دونن که احتمالا اتفاق بدی برای اون فرد رخ داده و سعی می‌کنن باهاش همدردی و کمک کنن.

حتی جالبه که آدما خیلی با هم مهربون‌تر شدن و همش دنبال پایین کشیدن همدیگه نیستن.

از وقتی رئیس‌های بلند مرتبه تبدیل به اسب شدن دیگه آدما دنبال این نیستن که همکارشون رو خراب کنن تا به مدارج بالاتری برسن و می‌دونن هر کاری بکنن توسط مدیرشون دیده می‌شه و واقعا آدمایی با توانایی بالاتر تو قسمت‌های بالاتر دیده می‌شن.

سرعت رشد فناوری و انسانیت بشر چندیدن برابر شده و همه می‌دونن که شاید اسب‌ها چیزی از این رشد رو حاصل نکرده باشن اما باعث این رشد همین اسب‌های عزیزن.

چیزی که جالبه رفتار اون شرور هاییه که به برده داری کشیده شدن و الان دارن به جای خیلی آدمای شریفی که کارای دست پایین انجام می‌دادن به آدمای خوب و تلاشگری که سعی می‌کنن بشر زندگی راحت‌تر و زیبا‌تری داشته باشه کمک کنن.

چند روز پیش که با یکیشون حرف می‌زدم می‌دیدم به خاطر رفتار با عدالت و خوبی که کارفرما هاشون باهاشون دارن هیچ کدوم از کاری که دارن می‌کنن زیاد ناراحت نیستن؛ طمع دارن اما می‌دونن جایی که دارن حقشونه و نه بیشتر.

حس انسان دوستی مطلق آدما از بین رفته و بیشتر به رفتار هم‌نوع خودشون دقت می‌کنن جای این که خیلی تعصبی بگن آدما به اسب‌ها اولویت دارن و بیشتر سعی می‌کنن کار خودشون رو درست انجام بدن و به بقیه کمک کنن تا بشه پیشرفت کنن و شرارتی از خودشون نشون ندن تا هر چی دارن ازشون گرفته بشه و تبدیل به برده بشن.

این نوع ترس و نگرانی که باعث رشد بشر بشه واقعا چیزیه که آدما بهش نیاز داشتن و من به شخصه از اسب‌ها ممنونم که این هدیه رو به ما دادن.

یادمه اوایل که اسب‌ها داشتن به قدرت می‌رسیدن یه عالمه جنگ و جدل تو دنیا به وجود اومد اما هیچ شهری نابود نشد، هیچ آدمی کشته نشد، هیچ تجاوزی صورت نگرفت و همه در نهایت جای شکست در مقابل اسب‌ها به این نتیجه رسیدن که اونا برای اداره جهان لایق‌ترن. اسب‌ها هیچ‌وقت به آدما بودن خودشون رو تحمیل نکردن و رفتارش و اعمالشون طوری بوده که انسان‌ها سعی کردن قدرشون رو بدونن و بهشون انرژی بدن تا یه وقت از کاری که کردن پشیمون نشن.

هر روز که با آدمای شروری که برده شدن معاشرت می‌کنم دلم شاید براشون بسوزه اما وقتی می‌بینم اونا هم احساس بدی از جایی که هستن ندارن عذاب وجدانم برطرف می‌شه و بیشتر به این فکر می‌کنم که چقدر خوبه که اسب‌ها رو داریم.

از بخشندگی اسب‌ها براتون بگم که شرایطی رو برای برده‌ها گذاشتن که اگه خوب شدن و پاک شدنشون تصدیق بشه اونا هم بتونن تلاش کنن که به جایی که لایقشن برسن و همه می‌دونیم که حق کسی تو این شرایط خورده نمی‌شه.

حاکمان ما انسان‌ها الان رفیقای ما هستن. کسایی که کمکمون می‌کنن با توجه به توانایی‌هامون و استعداد و تلاشی که داریم به جایگاهی که لایقش هستیم برسیم و حتی برامون انگیزه ایجاد می‌کنن که بیشتر تلاش کنیم و نمی‌زارن کسی از اتفاق افتاده ناراضی باشه.

الان اسب‌ها موجودات نجیب، پاک، عادل و با اقتداری هستن که نسل بشر همیشه بهشون نیاز داشته و نیاز خواهد‌داشت.

اونا حتی شرایطی رو ایجاد کردن که اگه اسبی شرارت به خرج بده یا ناعادل باشه به سرنوشتی بدتر از انسان شرور دچار شه. دلیل این اتفاق رو هم بهمون گفتن که اگر کسی قدرت داشته باشه و با قدرت شرارت به خرج بده که روی زندگی کلی آدم تاثیر داشته باشه لایق بدترین هاست و برای این که اسم حکومت و عدل اسب‌ها خدشه‌دار نشه همیشه سعی می‌کنن که سخت‌گیری بیشتری رو روی اسب‌ها داشته باشن.

اسب‌ها در زندگی روزمرشون بین آدما زندگی می‌کنن و از امکانات اونا استفاده می‌کنن و سعی در افزایش این امکانات دارن؛ چون می‌دونن نباید از کسایی که روشون حکومت می‌کنی دور شی و هر چی آدما بهتر زندگی کنن قطعا اسب‌ها هم زندگی راحت‌تر و بهتری داشته باشن.

دید حاکمان ما به ما دیگه به عنوان صاحبان‌مون یا کسایی که به ما برتری دارن نیست و به قول خودشون ما با اونا همزیست هستیم و باید سعی کنیم جهان رو برای جفتمون جای بهتری کنیم، حتی برای اون آدم شروری که الان بردست و باید به سزای عملش برسه.

دیگه جنگی تو جهان نیست چون اسب‌ها همیشه با هم صادقن و سیاست‌هایی رو دستشون نمی‌گیرن که به انسان‌ها فشار بیاد. دیگه کسی که تو زندگیش تلاش می‌کنه فقیر نیست چون هیچ وقت اسب‌ها فکر پر کردن جیب خودشون با پول آدما نیستن و سعی می‌کنن هر کسی به اندازه تلاش خودش و با توجه به شرایط جامعه بتونه پول در بیاره و موفق باشه. دیگه هیچ مریضی به خاطر پول تو حیاط بیمارستان رها نمی‌شه چون اسب‌ها معتقدن بزرگترین هدیه‌ای که به موجودات داده شده سلامتی و زندگیشونه و هیچ‌کس حق نداره اینا رو ازشون بگیره. دیگه هیچ آدم یا اسبی اعدام نمی‌شه چون اسب‌ها معتقدن هیچ عملی انقدر بد نیست که زندگی از کسی گرفته شه و مجرم‌ها فقط باید مطابق قانون به جزای عملشون برسن. دیگه هیچ کودکی سر چهارراه‌ها اسپند دود نمی‌کنه و آدامس نمی‌فروشه چون اسب‌ها معتقدن بچه‌ها، آدم بزرگای آیندن که قراره برای راحت‌تر زندگی کردن بشر کلی کار خفن انجام بدن. دیگه فرقی بین افغان و ایرانی و کانادایی و روس و آفریقایی وجود نداره، چون اسب‌ها معتقدن که همه آدما تو ویژگی آدم بودن با هم اشتراک دارن و فرقشون با توجه به تلاشی که می‌کنن به وجود میاد و همه به یک اندازه شریف و آدم هستن. دیگه فرقی نداره تو کدوم کشور زندگی می‌کنی چون اسب‌ها معتقدن که دنیا جاییه که آدما باید با هم بهترش کنن و زندگی رو توش آسون‌تر کنن جای این که سر ۲ متر خاک همدیگرو بکشن یا با هم دیگه فرق داشته باشن. دیگه همه انسان‌ها از جایی که توش زندگی می‌کنن راضین چون اسب‌ها معتقدن ما ساکن کره زمین هستیم و هیچ فرقی بین شرق و غرب این کره خاکی وجود نداره و همه جا امکانات باید برابر باشه و اگه جایی امکانات بیشتری هست به دلیل تلاش بیشتر آدم‌های استفاده کننده از اونجا باشه و سرعت اونا رو ببره بالا.

از وقتی اسبا اومدن آدما انسان شدن. اسب‌ها رفیقای ما هستن نه صاحبانمون.

ممنونم ازتون اسب‌های دوست داشتنی که به ما زندگی کردن رو یاد دادین.

تخیلیداستاناسبعادلتراوشات ذهن مریض من
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید