پارافیلیا یا انحراف جنسی نظیر اروفیلیا همان طور که از نامشان پیداست، رفتارهای جنسی غیرمعمول و آزار دهنده هستند. اکثر اختلالات جنسی با عدم رضایت فرد قربانی همراه هستند. این موضوع بیماران را از پیگیری درمان می‌ترساند و که نتیجه آن شیوع بیشتر جرایم جنسی است. در این شرایط، همراهی یک متخصص سلامت روان حتی به صورت مشاور آنلاین می‌تواند برای بهبود رفتارهای جنسی غیرمعمول، بسیار کمک کننده باشد.
پارافیلیا علایق، تمایلات، فانتزی‌ها یا رفتارهای جنسی مداوم و مکرر است که شامل اشیا، فعالیت‌ها یا حتی موقعیت‌هایی است که غیر معمول به نظر می‌رسند.
پارافیلیا می‌تواند آسیب، پریشانی یا هر نوع اختلالی را در زندگی فرد مبتلا یا دیگران ایجاد کند. در مجموع 8 پارافیلیا درDSM 5 فهرست شده‌اند که شامل پدوفیلی، نمایش‌گرایی، فضول‌گرایی، سادیسم جنسی، مازوخیسم جنسی، فروتریسم، فتیشیسم، و فتیشیسم ترانسوستیک است.
پدوفیلیا: هر گونه فعالیت جنسی با یک کودک پیش از بلوغ که مجرم/بیمار حداقل شانزده سال سن داشته باشد و قربانی حداقل پنج سال کوچکتر باشد.
نمایش‌گرایی: قرار گرفتن دستگاه تناسلی فرد در معرض غریبه‌های ناآگاه برای ارضای جنسی.
فضول‌گرایی: نگاه کردن به یک فرد ناآگاه که در حال درآوردن لباس یا فعالیت جنسی است.
سادیسم جنسی: برانگیختگی جنسی ناشی از تحمیل رنج روحی یا جسمی به فرد همراه با نارضایتی
مازوخیسم جنسی: برانگیختگی جنسی ناشی از دریافت آزار جسمی یا ذهنی و یا تحقیر
فروتوریسم: دست زدن یا مالیدن بدون رضایت فرد
فتیشیسم: استفاده از اشیاء غیر زنده مانند کفش و لباس زیر برای لذت جنسی
فتیشیسم ترانسوستیک: برانگیختگی جنسی ناشی از پوشیدن لباس‌های جنس مخالف
اروفیلیا: برانگیختگی جنسی و لذت بردن از طریق بوییدن، تماشا و حتی مصرف ادرار شریک جنسی
علت دقیق پارافیلیا مانند اروفیلیا ناشناخته است. با این حال، ترکیبی از فرآیندهای عصبی، زیستی، بین فردی و شناختی در بروز انحراف جنسی نقش دارند. مطالعه اخیر با تمرکز بر انتقال عصبی اختلالات پارافیلیک شواهدی را نشان داده است. دوپامین مرکزی نقش کلیدی در اختلالات پارافیلیک و اختلال عمومی تنظیم آگاهانه رفتار ایفا می کند. همچنین محققان ارتباطی بین سروتونین و نوراپی نفرین با اختلالات وسواسی و ارتباط DOPAC با اختلالات عاطفی یافته‌اند.
درمان پارافیلیا مانند اروفیلیا به دلیل عوامل متعددی دشوار است. اکثریت کلی بیماران مبتلا به پارافیلیا، به ندرت به دنبال درمان داوطلبانه هستند.
بسیاری از افراد ممکن است احساس حقارت، گناهکاری یا ناراحتی کنند، برخی نیز برای توقف تلاش برای دستیابی به لذت جنسی شدید تمایلی ندارند.
بعضی از بیماران ممکن است از عواقب قانونی مراجعه برای درمان بترسند.
آن دسته از بیمارانی که تحت درمان یا به دنبال درمان هستند، اغلب یا از نظر قانونی مجبور شده‌اند و یا توسط خانواده، دوستان یا شریک جنسی به دنبال درمان هستند.
درمان پارافیلیا به دو دسته اصلی تقسیم می‌شود؛ روان‌شناختی و بیولوژیکی.
رویکرد روان‌شناختی شامل روان‌درمانی و درمان شناختی رفتاری (CBT) است.
وجود پتانسیل ارتکاب جرایم جنسی، اهمیت درمان‌های بیولوژیکی برای پارافیلیا نظیر اروفیلیا را افزایش می‌دهد. از جمله داروها، آنتی آندروژن‌ها، به‌ویژه آنالوگ‌های هورمون آزادکننده گنادوتروپین (GnRH) هستند. آن‌ها نشان داده‌اند که به طور قابل‌توجهی فرکانس و شدت برانگیختگی و رفتار جنسی منحرف را کاهش می‌دهند.
آنالوگ‌های GnRH همچنین به عنوان یکی از امیدوارکننده‌ترین درمان‌های دارویی برای آن دسته از مجرمان جنسی در معرض خطر بالای اعمال خشونت‌آمیز، به‌ویژه متجاوزان سریالی یا افراد مبتلا به اختلال پدوفیلیک در نظر گرفته می‌شوند.
