هر از گاهی میشه دلمون چیزی میخواد که خنده داره. یه چیزی که غیر قابل باوره، شایدم غیر ممکنه. بعضی از دوستی ها هم از نظرمون مثل همینه. خیلی وقتا میشه سریال فرندز (Friends) رو میبینیم و دلمون میخواد. دلمون یه جمعی دوستانه میخواد که توی هر چیزی کنار هم باشن. یه دوستی ماندگار و طولانی. یه فیلم میدیدم که کلی بغض توی گلوم گذاشت. شاید خیلی ها علاقه ای به کره ای ها نداشته باشن ولی من ازون دسته هستم که عاشقشون بودم بعد از مدتی متنفر شدم ازشون و حالا ... تفاوتی برام نمیکنه. همیشه بیشتر از هر چیزی به جوانی کُره ای ها حسودیم میشه. رابطه های دوستانشون منتهی به سن، نژاد، جنسیت و ... نیست. نمونه همون چیزی که توی سریال دوست ها دیدیم. توی اینستاگرام چرخی میزدم یه پستی دیدم که نمونشو قبلا زیاد دیده بودم زیاد شنیده بودم. یه مدت حتی توی رابطه ای بودم که طرف مقابلم بهم میگفت ازین دوستی ها دوست داره اما روزی رسید بهم گفت چرا برای دوستی ما چند صد کیلومتر میای من رو میبینی؟ جوابشو ندادم چون خودش قبلا داده بود. نوشته زیر پست این چنین بود:
دلم یه فرندشیپ دست مثله اینا میخواد چیزی که تو این دور و زمونه کل جهان رو بگردم پیدا نمیشه.
دلم میخواد جویی باشه که همش بخوره و خوش بگذرونه و بچه بمونه!
دلم یه ریچل میخواد که فکر مد و لباس باشه که از عروسیش فرار کنه بیاد تو سنترال پرک و بگه من فرار کردم و همه چی شروع بشه!
دلم یه راس میخواد که سر هر کلمه تشدید بزاره و سال های سال عاشق ریچل بمونه و یه برادر عالی باشه!
دلم یه چندلر میخواد که نتونه بدون تیکه و جوک های مسخرش زندگی کنه و رو اون صندلی راحتش با جویی ماءالشعیر بخورن و اسم ازدواج و بچه میاد چنیک کنه.
دلم یه مانیکا میخواد که نذاره کسی وسایل ها رو جا به جا کنه و همش تمیز کنه و یه آشپر عالی باشه.
و در آخر دلم میخواد همه فیبی بودن منو ببینن که یه گیتار دستم بگیرم برم سنترال پرک بشینم و با چند تا نوت ساده الکی آهنگ اسملی کت رو بخونم بدون اینکه دوستام بگن صدام بده یا الکی با ارواح در ارتباط باشم یا لباسای خاص خودم رو بپوشم و به موقع جیغ جیغ کنم.
اره من یه در بنفش با قاب طلایی میخوام به همراه پنج نفر دیگه.
همه ما فقط میخوام... کاشکی میشد جدای از خواستن اراده هم داشتیم. کاشکی میشد جدای از خواستن از ایده آل گرایی خارج شیم و بتونیم هر چند ساده دوستی بنا کنیم. همیشه دنبال منافع خودمون نباشیم. بقول یکی از کامنت های زیر عکس
You know it's TV show right?! :)
واقعا چرا اینقدر سخته برامون جای ارزو کردن عمل کنیم و در کنار آرزو هامون سطح توقع ها و انتظاراتمون رو هم بسنجیم؟
راستی من خودم چندلرم! نمیدونم چرا فقط خیلی حس میکنم منه... حتما شما هم با شخصیت های این سریال همزاد پنداری میکنید!؟
"من همیشه کپی رایت نوشته ها و عکس ها رو میزنم اما چون اجازه از طرف این شخص ندارم از اینکار خودداری میکنم!"
