بیگانگی در عام اجتماعات شهرهای شلوغ حسی هنجار و منطقی ست. مردم باید از هم بیگانه و به صورت واحساسات دیگری تا حد ممکن بی تفاوت باشند. جایی خواندم در شهرهای بزرگ اطلاعات جاری به ذهن آنقدر زیاد ست که فکر فرد را درون حبابی ساخته از هدفون و خیال و تمرکزی درونی قرار میدهد تا بتواند تمام جزئیات غیرضروری اطراف را پس بزند و از فکر مشغولی های بی جهت تا جای ممکن در امان بماند. در چنین سبکی از زندگی شاید حتی همسایه ها باهم بیگانه باشند.
در شهرهای کوچکتر مردم باهم ارتباط نزدیکی دارند. آنها عادت کرده اند از منابع ثابتی در طول روز اطلاعات روتینی دریافت کنند و درواقع اینطور خود را زنده نگه می دارند! ذهن بدون تمرین و اطلاعات جدید برای تحلیل و پردازش دچار افول و تنبلی میشود. در فرهنگی که مصرف هنر و کتاب کم شده باشد، اذهان برای فرار از خطر افول کاربردی به هر اطلاعاتی برای نرمش فکری و تجزیه و تحلیل چنگ میزند!
از نظر من تمام ریشه بیشتر بودن دخالت ها در زندگی فرهنگ های شهری کوچک و روتین گرا، تنها به غریزه ی ذهنی آن افراد برمیگردد. پس به افرادی که سعی در دخالت و سرک کشیدن در زندگی بقیه را دارند، سرگرمی هایی ذهنی پیشنهاد کنیم تا با جایگزین کردن بالفرض فیلم دیدن و کتاب خواندن بتوانند از قابلیت های ذهنی خود استفاده های مفید تری داشته باشند...!
