اندازه‌ی خودمان

...‌...‌

وقت‌هایی که هیچ‌کاری نمی‌کنم؛ روزهایی که هیچ اثری به اندازه‌ی همان روز به‌روی روزگار نمی‌گذارم، حالم بد است. به مدعی بودنم، ربطی ندارد. انتظارم از خودم، به اندازه‌ی خودم است. به اندازه‌ی همان روز. ولی فکر می‌کنم اگر همه‌مان به اندازه‌ی خودمان و به اندازه‌ی یک روزمان به فکر بودیم، خیلی اتفاق‌های خوبی می‌افتاد.

و باز هم تأکید روی همان اعتقاد قدیمی‌ام:

«هر کلّی پر است از اجزاء. جزئیات بسیار مهم‌اند».