مهم‌ترین کارِ نویسنده، پیدا کردن راهش و پیمودن آن است با قدرت هرچه تمام‌تر.
نویسنده با نگه‌داشتن چرخ‌های ارابه‌ی ذهنش روی ریل اصلی‌ای که یافته است، تنها فرصت خواهد کرد به مسیر خودش نگاه کند و از آن محافظت کند؛ درحالی که حتمن از کنار دیگرانی هم خواهد گذشت. اما باید به‌یاد داشته باشد که فقط باید بگذرد از کنار دیگرانی که در مسیر هستند، چه‌بسا آن‌ها هم روی ریل خودشان حرکت می‌کنند.
اگر چیزی بیش‌تر از نظاره‌کردن آن‌ها را برگزیند، بی‌شک از مسیر خود منحرف خواهد شد.
