طرح یک سوال (اِرسال دیدگاه اِجباری)

تنها در خیابانِ هدف قدم زنان و دل سپرده به چیزی که مقصد می نامند، در حال حرکت هستید.

لحظه ی تداخل سوال من بر موازات گذران زندگی شما دقیقا همین لحظه است:

شاخه گلی در دستتان دارید و مصمم هستید این شاخه گل را به شخصی در خیابان که اصلا نمی شناسید، تقدیم کنید.

• چه شخصی را لایق گل در دستتان می دانید؟
• در هنگام تقدیم کردن گل، چه می گویید؟
• گل را با دو دست تقدیم می کنید یا با یک دست به سمت او دراز می کنید؟
• توقع شنیدن چه چیزی را از او دارید؟
• دوست دارید چه رفتاری از او پس از گرفتن گل سر بزند؟
• اگر بدانید شخص با این کار دچار فکر و خیال نادرست بشود، از تقدیم کردن گل به او اِمتناع می کنید؟
• اگر زن یا مرد زیبارو یا خوشتیپی به چشمتان بخورد، آیا گل را به او تقدیم می کنید؟
• هر چیز دیگری که دوست داشتید بگویید، ولی من نپرسیدم.

نظر چند تن از دوستان نزدیکم(که البته فقط بحث تقدیم کردن گل بود بدون سوالات بالا)

1. بهش ميگفتم اين گل قرض توعه به نفر بعدی.
2. به اولین عابرپیاده‌ای که توی خیابون می‌دیدم. با لبخند بهش می‌گفتم: مراقب خودت باش!
3. دوستم همون لحظه نوشت تقدیم به تو در خیابان دلم اولین بودی! :)
4. بعضی ها هم فقط گل فرستادن! :) شاید سکوت بهترین پاسخ می بود.