به نام خداوند بخشنده مهربان
«اگر زندگی این است؛ پس دوباره خواهم زیست.» جمله آخر کتاب «آنگه که خود را یافتم » به قلم پروفسور «اروین دیوید یالوم» روانپزشک و روان درمانگر شهیر آمریکایی ، که به جمله قصار «فریدریش ویلهلم نیچه» فیلسوف و ادیب بزرگ آلمانی اشاره دارد. به این مظمون : «طوری زندگی کنید که اگر دوباره به دنیا بیایید همین زندگی را انتخاب کنید.»
هر رمانی که از دکتر یالوم خوانده ام مرا غرق در آرامش کرده است. رمان های پروفسور یالوم ، تقریباً از همان ابتدا ریسمان تعلیق را به دور بدنم گره می‌زنند و تا پایان داستان مرا به هر سویی که بخواهند می کشند.
رمان هایی که پیش‌زمینه روان درمانگری دارند و در حقیقت جدای از لذت خواندن داستان ، جنبه آموزشی آن نیز به آرایش فکری خواننده در بهتر زیستن کمک می کند.
«آنگه که خود را یافتم» رمان نیست. اما داستان‌های فراوانی از زندگی پروفسور یالوم را در خود نهفته دارد.
مهاجرت پدر و مادرش از اروپای شرقی به آمریکا ، زندگی در آمریکا. حکایت عاشق شدنش در 15 سالگی. عشقی که تا امروز ادامه دارد. دوران دانشگاه. طی مدارج ترقی ، زندگی حرفه‌ای و حکایت ایشان از درمانجو هایش و در نهایت بازگو کردن نحوه شکل گرفتن طرح رمان هایش که بسیار جالب و خواندنی است.
پروفسور اروین یالوم روان درمانگری است که شهرت جهانی دارد. شهرتی که رمان هایش برای او به ارمغان آورده اند. داستان‌های واقعی دکتر یالوم از درمانجوهایش و به ویژه گروه درمانی های او که متأسفانه تا هنوز در ایران وجود ندارد؛ بسیار بسیار خواندنی است.
