دختر 11 ساله من روزی حداقل 67 بار با داداش بزرگترش دعوا می کنه!
همیشه هم در جواب یه چیزی می شنوم: "اون فلان کار و کرد، پس منم این کار و کردم"
آشنا نیست براتون ؟!
باید باشه
من بهتون قول میدم که حداقل هفته ای یبار این بحث و با خودتون دارین. معتقدین که زندگی همیشه در حق شما با ناعدالتی رفتار کرده (دوست دارین که اینجوری فکر کنین) ولی شما نباید بذارین مشکلات بقیه یا رفتارشون انقدر روتون تاثیر بذاره.
طور دیگری فکر کنید
وقتی که صرف فکر کردن به این می کنید که چرا دیگران با شما اینطوری رفتار کردن فقط وقت تلف کردنه. با سرزنش خودتون یا اونا چیزی بهتون اضافه نمیشه. به زندگی مثل یه نمایش نگاه کنید که افراد چه خوب چه بد میان روی صحنه زندگی شما و بازیگرای داستان زندگی شما هستن
چند سال قبل من به یه رابطه 18 ساله با کسی که عشق دوران دانشجوییم بود رو خاتمه دادم. ما تمام سعیمون و کردیم ولی خب زندگی سخت تر از چیزی بود که ما تصور می کردیم. خیلی دوران سختی بود تا وقتی که دیدگاهم و کم کم تغییر دادم. فکر کردم که اونم یه بازیگر روی صحنه زندگیم بوده، همه ی خاطرات و خوشی ها و تلخی ها که میومدن سراغم به این فکر می کردم که چی بهم یاد داده، از این اتفاق چیا یاد گرفتم.
با تغییر در نگرش دیگه ذهنم درگیر کارایی که میتونست جور دیگه ای بکنه یا این که چجوری باید رشد می کرد نمیشد
بجای این که فکر این باشید که میخواین چه جوابی به رفتار اون بدید زندگی خودتون و بکنید؛ خورشید زندگی خودتون باشید، شما باید خودتون بتونین به خودتون احترام بذارید و زندگی کنید. برقصید، آواز بخونید، از زندگی لذت ببرید شما باید سرمنشاء لذت های خودتون باشید، انقدر لذت بردنتون از زندگی رو به دیگران گره نزنید.
بیاین این قدم های ساده رو که من اسمشون رو "مواجه شدن، پذیرفتن و پاک کردن" گذاشتم امتحان کنیم، این قدم ها باید شما رو از احساسات ناخوشتون به آرامش و عشق برسونه
مواجه شدن
با احساساتتون رو به رو بشین، مهم نیست کی باعث ایجاد اون احساس در شما شده بلکه به اون احساس توجه کنید.
اگر قایقتون وسط دریا سوراخ شده باشه مهم نیست کی سوراخش کرده مهم اینه که جلوی اون سوراخ و بگیرید. صاحب احساساتتون باشید خیلی مهم نیست در شرایط سخت کسی بهتون کمک کنه یا نه چون تنها کسی که میتونه این احساسات بد رو واقعا رفع کنه فقط خود شما هستید.
پذیرفتن
احساساتتون و بپذیرین، اون ها رو در آغوش بکشید و از صمیم قلبتون از شخص یا شرایطی که باعثش شده قدردان باشید.
احمقانه به نظر میرسه ؟
در درون اغلب افراد حس می گنن که به اندازه کافی حوب نیستن یا اینکه واقعا مورد عشق واقع نمیشن ولی وقتی قدردان باشید ترسی وجود نداره. اون ها رو به چشم فرزندانتون ببینید یا فکر کنید که بچگی های خودتون هستن خودتون و جاشون بذارین و احساستشون و درک کنید.
بجای اینکه رو رفتارشون تمرکز کنید و کاری که می کنن تا شما رو ناراحت یا عصبی کنن. متوجه این موضوع باشین که چقدر باید در درون احساس بدی داشته باشن که بتونن اینجوری رفتار کنن، این ها راجب شما نیست راجب خودشون و دردی هست که در درون دارن.
به محض این که ازشون بخاطر رفتارشون که به شما نشان دهنده عمیقترین احساساتشون بوده تشکر کنید. در واقع اونا رو خلع سلاح کردین و دیگه نمیتونن رو شما تاثیر بذارن.
پاک کردن
وقتی با احساسات روبه رو شید و اونا رو قبول کنید میتونید به راحتی از اونا بگذرین؛ پس دیگه کاری برای انجام دادن نمونده.
واکنش نشون دادن فقط انرژی منفی بیشتری به شرایط اضافه می کنه، وقتی واکنش نشون میدین یعنی به رفتار های طرف مقابل بیشتر از خودتون اهمیت میدین در حالی که وقتی باهاش مواجه بشین و قبول کنید احساساتتون رو، در واقع شما صاحب احساساتتون میشین و میتونین اون شرایط بد رو بدون آسیب به خودتون از بین ببرید.
تمرکز رو بذارین رو این موضوع که شما عاشق خودتون هستین و هیچکس کامل نیست، ممکنه اشتباهاتی کرده باشین ولی باید یاد بگیریم با چیزهایی که داریم سعی کنیم به بهترین نحو زندگی کنیم، پس خودتون و دوست داشته باشین، کارهای بد و خوبی که کردین و دوست داشته باشین، چون همه ی اون رفتار ها باعث شدن که شما "شما" باشین
