هزار بار نوشتم...پاره کردم...سوزوندم...پاک کردم...و دوباره روز از نو روزی ازنو....اما این بار، بار آخره که ثبت میکنم...که بماند برای روزهای بعد از زوال...چیزی نیست جز اعترافات یک ذهن آشفته و سرگردان ! روزمرگی های یک مرده متحرک!
