آذرماه عجیب برایم خاطره ساز هست.
چند دهه هست که بامن رقص خوش زندگی داردو بالا و پایینای زیادی برام ارمغان داشته.
دوسش دارم، کمی تا قسمتی. ....
خاطره وداع آخرینی در روز قلب وارونه، و دلتنگی های آن ودر بیست و دومین روزش سلامی گرم و دلنشین و به شیرینی عشق مادری.
امسال اما پر بود از امید و شور و شوق و همدلی،گاهی هم دلخوری از دماسنج جشن قلب وارونه .
دو ماهی انتظار شوق و تحرک را می دیدم و لمس عشق پر تجربه ای برای رشد و آگاهی های بعدی را داشتم.
روزها و لحظه ها که جلو میرفتند، ضربآهنگ قلبم رقص دیگری را مطالبه می کرد.
رقص زیبای لذت یک خوشحالی سبز.
ضربه، ضربه، آهنگ خوش عشق در قلبم بسوی روزهای آذر آمد.
و آذر این دخترک ته تغاری پاییز برایم شادمانی و لذت یک خیر عظیم را همراه داشت ، و عشقی که با هم یاران رقم زدیم و حتما پر ثمر تکرار خواهد شد.
امسال هم در روز قلب وارونه آذر دلتنگی هایم را بیرون ریختم ، و دعایم در دقیقه نود مستجاب شد و کوکی های شکیلای عزیزم لبهایم را بخنده گشود و دلتنگی از میان قلبم پرکشید و رفت، وقتی که کوکی ها با همدلی یاران بسرعت تمام شد.
شاید رقم کمی از جشن پنج هزار تومانی را در برگرفت اما اولین طعم ایثار عشق همدلان با نام خرید تجهیزات اطفا حریق جنگلها رقم خورد .
نوشته شده توسط خانم محترم تخجم (داوطلب یاران عشق استان تهران)
