اگر جامعه اسلامی بخواهد به وقت، منافع را جذب کند، ضررها را دفع کند، با یکدیگر پیوسته باشند، در خارج در مقابل دشمن یک مشت واحد داشته باشند، محتاج است که یک مرکز فرماندهی مقتدر در درون خود داشته باشد تا همه عناصر فعال و با نشاط این جامعه، برای فعالیت های خود از آن مرکز الهام بگیرند.
محبت اهل بیت را داشتن واجب و فرض است، به نام اینها مجلس به پا کردن و از عزا و شادی آنها درس گرفتن و گفتن همه اینها لازم است اما همه اینها ولایت نیست.
ولایت در یک انسان به معنای وابستگی فکری و عملی هر چه بیشتر و روز افزون تر با ولی است.
اگر تلاش تو تلاش او، جهاد تو جهادِ او، دوستی تو دوستی او، دشمنی تو دشمنی او باشد؛ تو دارای ولایتی.
ولایت یک جامعه به این است که:
۱- ولی در آن جامعه مشخص باشد.
۲- منشأ و الهام بخش همه نیروها و فعالیتهای آن جامعه باشد.
نقطه ای باشد که همه رشته ها و نخ ها به آنجا برگردد، همه به او نگاه کنند، همه دنبال او بروند، موتور زندگی را او روشن بکند و پیش قراول زندگی در این جامعه او باشد.
جامعه اسلامی بعد از پیغمبر ۲۵ سال دارای ولایت نبود. بعد از رسیدن امام علی به حکومت دارای ولایت شد. چقدر؟
همان قدری که علی علیه السلام در آن بخش، منشأ و الهام بخش فرمان ها و مقررات و معرفت ها و شناخت ها بود.
هر وقتی که امام منشأ امر و نهی در جامعه می شود، عملا جامعه را اداره می کند، پرچم جنگ می بندد، قرارداد صلح را می نویسد، آن وقت جامعه دارای ولایت است.
زنده کردن ولایت توسط ائمه
حالا اگر ولایت دارید شکر خدا را بکنید و اگر ندارید دنبالش راه بیفتید. سعی کنیم میان خود و علی که ولی خداست پیوند برقرار کنیم.
تمام تلاش ائمه این بوده است که ولایت را زنده کنند، جامعه اسلامی را با آب گوارای حیات آفرین ولایت زنده و سرسبز و بالنده کنند.
برای ولایتِ یک جامعه تلاش کردن، راهش این است که تلاش کنیم برای قدرت دادن به ولی اسلام که خدا فرموده است که یک ولی را با نام و دیگری را با خصوصیات مشخص می کند.
آن وقت اگر جامعه ای دارای ولایت شد، چه می شود، مرده ای است که دارای جان خواهد شد.
ویژگی های جامعه دارای ولایت
جامعه دارای ولایت جامعه ای می شود که تمام استعدادهای انسانی را رشد می دهد. همه چیزهایی که برای کمال و تعالی انسان خدا به او داده را بارور می کند. نهال انسانی را بالنده می سازد. انسان ها را به تکامل می رساند. انسانیت را تقویت می کند.
ولی، جامعه را از لحاظ مشی عمومی در راه خدا و دارای ذکر خدا می کند، از لحاظ ثروت تقسیم عادلانه ثروت به وجود می آورد. نیکی ها را اشاعه می دهد و سعی می کند بدی ها را محو و ریشه سوز کند.
آیات جلسه: آیه ۴۱ سوره مبارکه حج
الَّذِينَ إِنْ مَكَّنَّاهُمْ فِي الْأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَآتَوُا الزَّكَاةَ وَأَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَوْا عَنِ الْمُنْكَرِ ۗ وَلِلَّهِ عَاقِبَةُ الْأُمُورِ
(آنان که خدا را یاری می‌کنند) آنهایی هستند که اگر در روی زمین به آنان اقتدار و تمکین دهیم نماز به پا می‌دارند و زکات می‌دهند و امر به معروف و نهی از منکر می‌کنند و (از هیچ کس جز خدا نمی‌ترسند چون می‌دانند که) عاقبت کارها به دست خداست.
نکته ها:
امر به معروف یعنی گستردن کارهای خوب و اشاعه نیکی ها
نهی از منکر یعنی ریشه کن کردن منکرها
منبع: طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن
خلاصه جلسه ۲۴:پیوندهای جامعه اسلامی کدام است؟
خلاصه جلسه ۲۳: مفهوم ولایت در فرهنگ اسلامی و شیعی
