به این سوالات صادقانه هرچی که تو ذهنتون هست جواب بدین!
هر چی که به ذهنتون میرسه رو بگین. مثلا: چون دانشگاه تهران درس میخونم، چون پولدارم، چون پسر فلانی یا دختر فلانی ام، چون چهره زیبایی دارم، چون ورزشکارم، چون درس خونم، چون باهوشم...جواب های خودتون رو بگین و سعی کنید سه مورد رو حتما ذکر کنید.
برای این سوال هم مثل سوال قبل سعی کنید حداقل سه پاسخ بنویسید. مثل: اگر ارشد رو شریف بخونم، اگر برم خارج درس بخونم، اگر یه شرکت بزرگ بزنم، اگر اسپورتیج بخرم، اگر بنز بخرم......
اگر پست های قبلی من رو بخونید متوجه میشوید که من از دانشگاه صنعتی اصفهان انتقالی گرفتم به شریف! ولی چرا؟
من احساس میکردم ارزشمند ترم اگر شریف درس بخونم. احترام بیشتری به من گذاشته میشه اگر بگم من شریف درس میخونم. اگر به من میگفتن خودت رو معرفی کن میگفتم من فلانی دانشجوی مهدسی شیمی شریف. انگار اگر اسم شریف رو نیارم احساس میکنم ضعیفم. شریف چرا باید به آدم ها ارزش بده؟
الان که وسط ترم ششم هستم، همه دارن درس میخونن برای اپلای کردن و احساس ناراحتی به خیلی ها که قصد رفتن نداشتن دست میده. همه فکر میکنن اگه خارج نرن ارزششون از اونایی که خارج رفتن کمتره.
دوستی دارم که به تازگی ماشین بسیار خوبی خریده، توی سفرمون به بندرعباس قرار بود همه ماشین‌ها کنار هم حرکت کنند اما اون یه نفر گوش نمیداد و از همه جلو میزد. همه ما فهمیده بودیم که مدام با خودش میگفت:"من ارزشمندم چون ماشینم خیلی گرونه".
بحثم در مورد عزت نفسه، روی صحبتم با اون پدر و مادریه که اگه بچه اش رتبه دورقمی بیاره بچه اش رو بغل میکنه و میگه دوستت دارم، تو مایه افتخار منی و از اون روز جلوی همکاراش و اقوام به بچه اش احترام میذاره ولی اگه رتبه بچه اش پنج رقمی شه با یه چهره ناراحت از بچه اش می پرسه چرا؟ و دارن فکر میکنن که چی میشه؟
روی صحبتم با پدر و مادریه که زیر نمره سیزده بچه اش رو امضا نمیکنه یا اگر امضا میکنه میگه از تو انتظار نداشتم. روی صحبتم با مادریه که چون بچه سه ساله اش غذا نمیخوره باهاش قهر میکنه. روی صحبتم با پدریه که چون پسرش تیزهوشان قبول میشه براش دوچرخه میگیره!
شما ها نمیدونین دارین چه کار میکنین. از یه جایی به بعد دیگه شاید پدر و مادری نباشه ولی توی مغز افراد یک پدر و مادر درون ایجاد شده. اگر یه روز به هر دلیلی از شغلت برکنار شی افسرده میشی. اگر همسرتت از تو جدا شه افسرده میشی. میدونی دلیل افسردگی چیه؟ دلیلش این جمله است:
من ارزشمند نیستم، من بدرد نخورم، من بی ارزشم، کسی منو دوست نداره، من احمقم!
در این دنیا هیچ کس حق توهین به شما رو نداره و اگر به دلیل کار اشتباهتون به شما توهین شد اعتراض کنید.
اگر تیزهوشان درس بخونی یا نه ،اگر نمره ات یازده باشه یا بیست، اگر شریف درس بخونی یا پیام نور همه اش به خودت ربط داره. پدر مادر در هر صورت باید تو رو بغل کنه و بگه من دوستت دارم. باید اینو یاد بگیریم اگر نمره من کم شه من به همون اندازه در زندگی کاریم ضرر میکنم. اما همچنان من ارزشمندم. کسی حق نداره به یک قاتل توهین کنه، چون آدم کشته باید تقاصش رو پس بده اما کسی حق نداره به نفسش توهین کنه.
افرادی که این پست رو میخونن احتمالا بزرگ شدن. شما ها لطفا اگر بچه تون هرکار بدی انجام داد بهش بگین این کارت بد بود و نتیجه اش فلان چیز میشه. اما به نفسش صدمه نزنین.
خودتون رو دوست داشته باشین!
