حقایقی درمورد انسان هست هپلی هپو... آن قدر پست و زشت که به هیچ کس نمی توان گفت، حتی به تو!
حقایقی که انسان در درون خودش هم نمی تواند به آنها اعتراف کند؛ لغاتی وجود دارند، سخت نفرین شده، در درون ما ؛ که روا نیست حتی مسیر حد فاصل دهان تا گوش مان را بپیمایند؛ به فاصله ی چهار انگشت...
حقایقی که می توان انکارشان کرد اما نمی شود از شرشان خلاص شد.
تو میدانی دروازه ی جهنم کجاست؟
هیچ کس نمی داند.
هر انسانی وقت هایی که از پلیدی های درونش به ستوه می آید به دنبال دروازه ی جهنم می گردد تا خودش را به درون آن بیاندازد.
به گمانم برای همین خود کشی گناهی نابخشودنی ست... فرار کردن از خود راه حل ترسو هاست.
شاید خداوند ترسوها را دوست ندارد!!!
