?جمع بندی و نتیجه گیری
هر فردی در زمان کودکیش ممکنه توی محیط اولیه‌ی زندگیش روی صحنه‌ی نمایش اولیه‌ی زندگیش یعنی خانواده و دیگرانی که اونجا هستن ، نسبت به خودش و دیگران و دنیا، تصمیم‌گیری‌هایی کنه که این تصمیم‌گیری‌ها چندان عاقلانه نیست بلکه با مغز هیجانی صورت میگیره .
درسته در کودکی هست ولی اونهارو بعنوان بزرگترین تصمیم‌گیری‌های زندگی و نتیجه‌گیری‌ها راجع به اینکه من چه هستم،دیگران چه هستند و دنیا چه معنایی داره و برای شخصیت دهی بخودش و گرفتن تاییدیه در درون مغزش ثبت می‌کنه و به بخش ناخودآگاهش می‌فرسته و بعدا در روابط ،علی الخصوص وقتی تحت استرس و فشار و خشم و هیجانات قرار میگیره ،این مسائل باعث میشه که رفتار کنه.و روابط نهایتا به سمت و سویی که شاید در زمان بچگی تصمیم گرفته بودیم پیش بره و عملا وارد بازی ای میشیم که یکطرفش روابط ناسالم-مسائل زمان کودکی که اسمشو می‌ذاریم پیش‌نویس و در برابرش روابط سالم- صمیمانه و بدون سانسورِ واقعی که من توش خودم رو دارم تجربه میکنم نه اینکه بواسطه‌ی ترس ها ، چهارچوب ها ، الگوها و اجتماع و عوامل محیطی و داده‌ها بخواهم چیز دیگری باشم.
[7/30, 11:01 PM]
[7/30, 11:01 PM]
[7/30, 11:02 PM]
