به نام خدای رحمان
تو را من چشم در راهم همه هنگام...
به معنای این جمله بسیار اندیشیده ام،تو یعنی آنقدر با ارزش هستی که تمامی لحظات زندگی ام به تو اختصاص داده ام...و انقدر عزیز که چشم به راهت دوخته ام نه اینکه منتظر باشم بیایی،چشم دوخته ام به آمدنت،به مسیری که تو را به من می رساند... و نه یک لحظه که تمام هنگامه های من،تو شده ای.
تمام هنگامه های من به راستی کی میایی و از کدام مسیر می رسی...
تمام هنگامه هایم کوتاه ترین راه رسیدن به تو کدام است...
راستی همه هنگامه های من،دلیل این همه فاصله چیست؟
تمام هنگامه هایم همچنان چشم به راهت می مانم،حتی اگر چشم به راهم بگذاری...
و می خوانم، تو را من چشم در راهم همه هنگام،نه چون نیما که می گوید شباهنگام...
