خیلی از قهرمانا تاج ندارن، لباس خاص نمیپوشن، کسی براشون دست نمیزنه، اسمشون رو توی تاریخ ثبت نمیکنن... ولی هر روز دارن توی سکوت، توی تنهایی، با دردها و زخمهاشون میجنگن. هر روز دارن از جاهایی رد میشن که خیلیا حتی طاقت فکر کردن بهش رو هم ندارن.
قهرمانای واقعی همینهن.
ساده، بیادعا، بیسروصدا...
ولی عمیق، شجاع، پر از نیتهای پاک.
وقتی با اضطرابت میجنگی ولی هنوز لبخند میزنی.
وقتی با وسوسهی فرار کردن از مسئولیت مواجه میشی ولی وایمیستی.
وقتی خستهای، ولی دوباره و دوباره برمیگردی سر تمرین، سر راه، سر پاکسازی.
وقتی به جای اینکه دنبال مقصر بگردی، به خودت نگاه میکنی و میگی: «من مسئولم.»
هیچکس نمیفهمه چند بار خواستی جا بزنی، ولی نزدی.
هیچکس نمیدونه چقدر تنها بودی، ولی خودت رو بغل کردی و گفتی: «با خودم میمونم.»
هیچکس نمیدونه که پشت اون سکوت، چقدر حرف نزده، چقدر اشک نریخته، چقدر تحمل دفن شده...
تو خودت میدونی که داری قهرمان زندگیت میشی.
قهرمانی یعنی اینکه به جای قضاوت خودت، بری سراغ بخشیدن خودت.
یعنی وقتی اشتباه کردی، له نشی، بلکه رشد کنی.
یعنی وقتی دیگران فهمت نمیکنن، باز هم خودت رو رها نکنی.
یعنی اگه هیچکس هم نفهمه، تو بفهمی که داری راهتو میری، درست یا غلط، ولی با صداقت و شجاعت.
دنیای درون ما پر از جنگای کوچیک و بزرگه.
بعضیاش سالها طول میکشه.
بعضیاش دردناکتر از هر زخمیه.
ولی وقتی هر روز یه قدم کوچیک برمیداری، داری یه دنیای جدید رو خلق میکنی. دنیایی که پر از صلح، رشد، نور، و آگاهیـه.
یادت باشه:
تو قرار نیست کامل باشی تا قهرمان باشی.
تو فقط باید واقعی باشی...
و هر روز، با تمام ضعفهات، با تمام ترسهات، با تمام زخمهات،
دوباره انتخاب کنی که در مسیر خودت بمونی.
حتی اگه هیچکس نفهمه، خدا میفهمه...
و خودت هم، با همهی وجودت، حس میکنی که زندهای... واقعیـ... و در حال رستگاری.
📍 اگه به این سبک زندگی علاقهمندین، توی اینستاگرام زهرا کریمی میتونین نوشتهها و لحظههای بیشتری از سادگی و آرامش رو دنبال کنین. آی دی: @zahra_karimi7777
