اگر کسی بابت امکاناتی که توش قرار داره و شرایطی که توش بزرگ شده بخواد فخر فروشی کنه گرفتار تله ای به نام خود بزرگ بینی میشه!!!
ببین به چیا افتخار می کنی ؟؟ به قدت ؟؟به خونوادت و شرایط مالیشون ؟؟ شغل پدرت و جایگاه اجتماعی خانوادت ؟؟؟ موهای پر پشت و رنگ پوست و رنگ چشم جذاب ؟؟؟ اموالی که از اجدادت به ارث رسیده بهت؟؟؟
هیچکدوم اینا باعث برتری کسی نسبت به اون یکی نمیشه افراد رو باید براساس شرایط موقعیتی که در اون بزرگ شدن سنجید و اینکه هیج نسخه واخدی برای افراد وجود نداره و اصلا غلطه اینکه تو بخوای برا ی فردی که از هر جنبه با تو متفاوته نسخه ی خودتو بپیچی، همونجوری که اثر انگشت آ}دم ها باهم متفاوته ، توانایی هاشونم تو انجام کارها تفاوت داره و ما نباید به خودمون اجازه ی قضاوت سرکوفت سرزنش دیگران رو بدیم
اما اگه تو ذهنت فردی رو مقایسه کنی باید اون فرد رو با تمام شرایطش بسنجی چرا که در غیر اینصورت نتونستی درست درکش کنی !!!!!
حالا بهت میخوام بگم ارزش افراد به اثری هست که رو جامعه شون می ذارن یا اگه بخوام ساده تر بگم اینه که تلاش اون فرد برای خلق ارزش و کمک به اطرافیانش سنجیده می شه میشه گفت تو این شرایط نباید نتیجه رو دید شاید هنوز وقتش نرسیده باشه اما اگه به فرایندش نگاه کنیم می بینیم که برای بدست آوردن همین شرایطش
چقدر درس خونده و بکارش برده، چقدر نسبت به بقیه اعضای جامعه احساس مسئولیت داره ؟؟؟؟
تو شرایط بحرانی زندگی مدیریت بحران داره ؟؟ در زندگی چقدر سخت کوشه؟؟
آموزش دیدن و روحیه رشد پذیر داره ؟؟
تو زندگیش قانعه یا میخواد به چیزای خیلی بزرگتر برسه وبراش قدم برمی داره ؟؟ و کلی مهارت دیگه که شما برای بدست آوردنش زحمت کشیدید و همشون باعث افتخارتونن و
.
اگه همین الان چشماتو ببندی و ببینی که تا رسیدن به این جا (که شاید ازش راضی یا ناراضی باشی) چه مسیری رو طی کردی به خودت بابت همه زحمت هات افتخار می کنی و به خودت یه دمت گرم درست حسابی میگی !!!!
درضمن اگه تونستی با دست رنج خودت زندگیتو بسازی قابل افتخاری وگرنه پول پدر و شغل خونواده و .... برات افتخار و ارزش خلق نمی کنه !!!
.
.
هر فرد رو باید بر اسااس شرایطی که توش بزرگ شده و در اون رشد کرده بهتره مقایسه و قضاوت کرد اما همین کار هم عبث و بیهوده است
