به اصرار یکی از ویرگولی ها گذاشتم با احترام
نویسنده سحر احمدی 88
و در دنیای غم خاکستری و آبی رنگ تنها نوری بلند و دراز بود که از قلبش به سمت ستاره ای در آسمان انتها داشت
آن نور امیدی خیال انگیز برای عزیز دلبند از دست رفته اش بود تنها میتوانست با چشم بستن چشم ها یا نگاه کردن به وسایل او ، او را ببیند
