و به کجا میروم. این همه تلاش را هدفی باید، که رفتن را سزاست.
برای خوب بودن و خوب رفتن, راه دراز است و جنگ با نفس بسیار سخت. انتخاب بین اینکه به هدف اندیشید و گذر کرد , یا خود را درگیر بازی پوچ روزمره گی هایی کرد، که از ازلیت تا ابدیت همچنان پر قدرت جلوه گری می کند.
نفس امر می کند به تلافی،به انتقام،به گفتن .
و بازی بی بازگشت و بی پایان زندگی ما در گردباد دغدغه های خود ساخته آغاز می شود.اما کاش با این تلافی ها دلمان آرام می گرفت.که هر چه بیشتر تلافی می کنیم،آتش درونمان را شعله ور تر می کنیم.
اما باید ایستاد و لحظه ای درنگ کرد. راه ، راست است و مسیر مستقیم.اولین قدم همان آخرین قدم است.با گذاشتن اولین قدم روی نفس خود، به مقصد خواهیم رسید.
