گفته بودم که می‌خواهم مکان‌های شخصی پرسه‌گردی‌هایم را با شما به اشتراک بگذارم. این بار این مکان دریاچه چیتگر است. خیلی به خانه نزدیک نیست اما خوشبختانه خیلی هم دور نیست. می‌شود رفت و به آسمان، خطوط منحنی و خاکستری‌های رنگی کوه‌ها و ابرهای سفید در آسمان دور نگاه کرد، (مخصوصا که پنج‌شنبه و جمعه نباشد) و در زیبایی‌های طبیعی و غیرطبیعی چرخید و چرخید و یگانه شد.
می‌دانید که زندگی در کلان‌شهرهایی همچون تهران می‌تواند گاه آدم را تا مرز جنون ببرد، به ویژه آنکه زمستان باشد، با روزهای سرد وکوتاهش و آلودگی هم خودی نشان بدهد. تهران شهر عجیب و غریبی است هر چیزی که دلتان بخواهد در آن یافت می‌شود؛ از زیباترین مناظر گرفته تا خسته و عصبی‌کننده‌ترین آن‌ها. امروز می‌خواهم شما را با مکانی آشنا کنم که هرازگاهی که دلم از شهر و شهرنشینانش می‌گیرد، می‌روم کمی راه قدم می‌زنم و دلتنگی‌هایم را به باد می‌سپارم.
با ما بیایید به غرب‌غرب تهران، یعنی جایی حوالی پارک جنگلی چیتگر. مسیرهای رسیدن به این مکان آبی آن‌قدرها هم سخت نیست فقط کافی است بزرگراه همت یا آیت‌الله همدانی را سرراست و مستقیم بگیرید و بیایید به غرب و آنگاه به تابلوهای دریاچه شهدای خلیج‌فارس یا همان دریاچه چیتگر خودمان توجه کنید و مسیر را به راحتی پیدا کنید. مترو هم جایگزین مناسبی است، متروی تهران کرج را که سوار شوید در ایستگاه متروی چیتگر پیاده می‌شوید و از آنجا می‌توانید با اتوبوس و تاکسی به دریاچه بیایید، یک دریاچه بزرگ با انبوه برج‌ها و ساخت‌وسازهایی که آن را احاطه کرده است.
خیلی‌ها مخالف این‌گونه انبوه‌سازی و مدرن‌سازی شهر هستند و معتقدند که شهر باید محلی برای تنفس داشته باشد. ازنظر من دریاچه چیتگر جایی است که تا حدودی می‌تواند هر دو طیف را راضی کند چون از یک طرف، فضاهای مدرن ایجادشده و از طرف دیگر به گفته کارشناسان وجود چنین دریاچه‌ای در غرب تهران که بادهای غربی-شرقی دارد می‌تواند باعث تلطیف هوای این شهر شود. راست و دروغش پای خودشان.
منطقه ۲۲ تهران بزرگ از زمان برنامه‌ریزی و راه‌اندازی قرار بوده که قطب گردشگری تهران باشد پر از مال‌های بزرگ، مراکز تفریحی و در همین راستا بوده که پروژه راه‌اندازی دریاچه‌ای در تهران راه خودش را از سال ۱۳۴۷ (که اولین ایده‌اش در نخستین طرح جامع تهران مطرح‌شده بود) باز می‌کند و کم‌کم در اوایل دهه ۱۳۹۰ با صرف حدود ۳ سال زمان، جامه واقعیت به تن می‌کند.
از ابعاد دریاچه چیتگر که بگذریم، این دریاچه کاربری‌های بسیاری دارد و در جایگاه بسیار مناسبی یعنی کنار پارک جنگلی چیتگر که آن‌هم در دهه ۱۳۴۰ کلنگش زده شد، قرار گرفته است. مجموع این دو مکان یعنی جنگل مصنوعی و دریاچه مصنوعی خود به‌اندازه کافی دارای جذابیت هستند حالا چه برسد به اینکه این منطقه را فضاهای تجاری و گردشگری دیگری همچون تهران مال، یعنی بزرگ‌ترین مرکز تجاری، تفریحی، خاورمیانه و فضاهای طبیعی دیگری همچون آبشار تهران در شمال، باغ گیاه‌شناسی در غرب و پارک‌های دیگری همچون پارک جنگلی لتمان و خرگوش دره احاطه کرده باشد.
خب اینجا جایی است که شما می‌تواند آسمان و کوه واقعی و دریاچه و جنگل مصنوعی را در کنار هم تماشا کنید، حتی نوعی از مرغان دریایی این منطقه را برای مهاجرت در فصول سرد سال انتخاب کرده‌اند و افتخار داده‌اند که مهمان پایتخت باشند. عبور و مرور هوایی این پرندگان در فصول سرد در کنار دیدن آرامش آب به‌واقع چشم‌نواز و زیباست و می‌تواند قدرت تخیل ما را آن‌قدر برانگیزاند که حس کنیم کنار دریاییم.
از سوی دیگر و به خاطر بوی نامطبوعی که اوایل راه‌اندازی دریاچه پدید آمده بود، مقدار زیادی ماهی کپور و ماهی‌های اندک دیگری هم در دریاچه رهاسازی شدند که به علاقه‌مندان به ماهیگیری امکان ماهیگیری در حومه شهر بزرگ و آلوده‌ای مثل تهران را می‌دهد بنابراین اگر جزو علاقه‌مندان این فن هستید، می‌توانید عضو کلوب ماهیگیری دریاچه شوید و بخت و مهارت خود را در این حوزه بیازمایید. در ساحل سنگی هم می‌توانید مرغابی و اردک ببینید و وجود طیف متنوع گیاهان و درختان همچون درختان کاج، سرو و اقاقیا و گل‌های متناسب با فصل هم از جاذبه‌های طبیعی و جذاب دریاچه شمرده می‌شود.
در قسمت غربی دریاچه آلاچیق‌های فراوانی وجود دارد که امکان پیک‌نیک را برای اهالی اهل دل که با اهل و عیال به دریاچه می‌آیند مهیا می‌کند. روزهای تعطیل و به ویژه در فصول گرم‌تر سال همیشه می‌توان بوی جوجه را از باربیکیوهای اطراف آلاچیق‌ها استشمام کرد. خانواده‌ها در کنار یکدیگر از فضای این محیط لذت می‌برند. جالب است بدانید پیک‌نیک کردن در قسمت شرقی دریاچه ممنوع است.
اما نوعی دیگر از تفریح و فعالیت‌های جسمانی هم وجود دارد که پرتحرک‌تر و هیجان‌انگیزتر است که شاید بیشتر نوجوانان و جوان‌ترها به آن تمایل داشته باشند که البته خیلی وقت‌ها سربچرخانی می‌بینی که دود از کنده بلند می‌شود!
کلی تفریحات سالم و بانشاط برای این طیف در نظر گرفته شده است: اسکیت یو شکل، سینما هرم هیجان، سرزمین بازی، چرخ‌وفلک (که بزرگ‌ترین چرخ‌وفلک ایران است)، پیست پرش، پیست پاتیناژ، پیست کارتینگ، پیست دیدن واقعیت مجازی و زیپ‌لاین و کلی چیزهای هیجان‌انگیز دیگر که بیشتر در قسمت شمال و غرب دریاچه وجود دارد و اگر طرفدار این نوع تفریحات باشید، کاملا برای شما ساخته شده است.
یک کتاب‌فروشی بزرگ و وسیع هم در قسمت شمالی دریاچه وجود دارد با نام کتاب‌فروشی ایرانیان. علاقه‌مندان به تفریح، طبیعت و گشت‌وگذار از کتاب و کتاب‌خوانی در این فضای زیبا غافل نشوند. حتی اگر تمایلی به خرید ندارید می‌توانید در فضای این کتاب‌فروشی بنشینید و کتاب بخوانید و به خاطر داشته باشیم این جمله زیبا را که: «اگر کتاب نمی‌خوانیم، فرق چندانی با آنکه بی‌سواد است، نداریم.» طبیعت، تفریح و البته فرهنگ همیشه می‌توانند ما را از دنیای خسته‌کننده روزمره دور کنند و حالمان را حسابی سرجا بیاورند.
متن کامل این نوشته را می‌توانید اینجا بخوانید.
