زعفر جنی پادشاه جنیان با لشکری از جن

زعفر جنی روز عاشورا

نام زعفر جنی که از وی با عنوان پادشاه جنیان نیز یاد شده با واقعه کربلا، روز عاشورا، محرم و شهادت امام حسین گره خورده، اما زعفر جنی در داستانی از حضرت علی نیز حضور دارد، داستان زعفر جنی را از دست ندهید.

با ظهور دین اسلام و آغاز رسالت پیامبر، علاوه بر انسانها، جمعیت بسیاری از جنیان نیز به اسلام گرویدند و در زمره مسلمین قرار گرفتند، طبق روایات اسلامی یکی از این جنیان که مسلمان شد زعفر جنی بوده است!

زعفر پادشاه جنیان

زعفر جنی، پادشاه جن های مسلمان و شیعه واقعی حضرت علی بود. زعفر جنی حاضر بود جانش را در راه اهل بیت فدا کند، ولی او از ابتدا مسلمان زاده نبود،

بلکه در ایام جوانی بعد از کشته شدن پدر کافرش، در نبرد با حیدر کرار، بدست حضرت علی مسلمان شد.

واقعه کربلا

زعفر در بئر العلم بساط شادی و مجلس دامادی داشت، سلاطین جن را دعوت کرده و در کمال سرور نشسته بود که ناگاه متوجه شد صدای گریه می آید.

گریه کنندگان که بسیار سوزناک میگریستند، دو جن بودند. زعفر گفت: این چه وقت گریه و زاری است؟ شما چرا در هنگام سرور و شادی من گریه می کنید؟

👈 ویدیو : زعفر جنی در روز عاشورا

گفتند: ای امیر! در انجام ماموریتی عبورمان به صحرای کربلا افتاد که در آنجا مشاهده کردیم لشکری بی حد و بی عدد، آماده کشتار و قتال و خونریزی اند،

جهت دانستن علت، نزدیک آن لشکر شدیم و دیدیم در میان معرکه نبرد، حسین بن علی (ع) پسر آن بزرگواری که ما را مسلمان کرده بود، یکه و تنها ایستاده و بسیاری از یاران و اصحاب وی کشته شده اند.

اهل بیت اش پریشان و خود آن بزرگوار نیز غریبانه، بر نیزه بیکسی تکیه داده بود و دَم به دَم نظر به اطراف افکنده و پی در پی می فرمود:

آیا کسی هست به فریاد آل محمد برسد و حمایت شان کند؟ آیا کسی هست که ذریه فاطمه (س) را پناه دهد؟

ای امیر! شنیدیم که زنان و کودکان، میان خیمه ها صدا به العطش! بلند داشته اند، چون این واقعه را دیدیم فوری خودمان را رسانیدیم تا تو را خبر کنیم که اگر ادعای مسلمانی میکنی سزاوار است تا در برابر ظالمان از پسر پیامبر دفاع کنی که آن نامسلمانان قصد کرده اند تا نور چشمان امیرمومنان حضرت علی (ع) را بقتل رسانند.

زعفر جنی تا این سخن را شنید، تاج پاشاهی را بر زمین زد، لباس دامادی خود را پاره نمود، لشکری از جن را با سلاح های آتشین برداشت و به سوی کربلا حرکت کرد.

زعفر جنی در واقعه کربلا

خود زعفر جنی نقل کرده: وقتی وارد سرزمین کربلا شدم، دیدم از چهار فرسخ تا چهار فرسخ، لشکریان یزید، امام حسین و اهل بیت حسین را محاصره کرده اند.

همچنین دیدم که فوج عظیم ملائکه که به شمارش نمی آمدند، پَر در پَر ایستاده اند. در یک سمت، منصور ملک با سپاهی از ملائکه و در یک طرف میکائیل با سپاهی از ملائکه، در طرف دیگر اسرافیل با گروه عظیمی از ملائکه،

همچنین ملک الرّیاح و ملک البحار و ملک الجبال و ملک دوزخ و ملک النار و ملک العذاب با سپاهیان خود منتظر اجازه و فرمانند. ارواح صد و بیست و چهار هزار پیامبر از حضرت آدم تا حضرت خاتم هم صف کشیده اند.

حضرت محمد آغوش گشوده و می فرماید: فرزندم شتاب کن که ما بسیار مشتاق تو هستیم.

امام حسین با گوشه چشم به سوی من نگاه کرد، من لشکریان خود را عقب گذاشته و خود را به حضور رساندم، رکاب بوسیدم و به امام حسین سلام عرض کردم،

حضرت جواب سلام مرا داد و فرمود: زعفر کجا بودی؟

عرض کردم قربانت گردم، مجلس دامادی ام بود. از این واقعه آگاه نبودم، خبر بیکسی و غریبی شما را که شنیدم با سی و شش هزار جن آمده تا یاری شما نمایم.

امام حسین فرمود: وفای شما جنیان از آدمی بیشتر است. خدا و رسول او از تو راضی باشند، خدمت تو را خداوند قبول نموده، لازم به زحمت تو نیست. عرض کردم قربانت شوم چرا اجازه نمی دهی با آنان بجنگیم؟

اباعبدالله فرمود: شما آن ها را میبینید ولی آن ها شما را نمی بینند و این از جوانمردی به دور است.

زعفر گفت: آقاجان! ما هم به صورت انسان ظاهر می شویم، اگر هم کشته شویم، در راه خدا شهید شده ایم.

حضرت اجازه ندادند و به زعفر فرمودند بجای خودت برگرد.

👇 ویدیو های ما از واقعه کربلا و امام حسین (ع) 👇

مرگ زعفر جنی

در سال 1397 هجری در اولین مسافرت به هندوستان در شهر لکنهو که یکی از شهرهای بزرگ هند به شمار می رود میهمان یکی از علمای آن سرزمین به نام حضرت آقای سید حمید الحسن بودم. در خانه وی حسینیه ای بود که من را به آن حسینیه راهنمایی نمودند.

در آن حسینیه ضریحی کوچک از عاج فیل شبیه ضریح مطهر حضرت امام علی (ع) بود،

اینجانب پس از چندی که آقای حمیدالحسن را ملاقات نمودم، خواستم که قضیه ضریح را از خود ایشان بشنوم، جناب نیز قضیه ضریح را بیان کردند.

قضیه از این قرار بود: در حدود چهل سال پیش در عصر تاسوعا چند نفر ضریح کوچکی شبیه به ضریح مطهر امام علی (ع) که از عاج فیل ساخته شده بود را به منزل ما آوردند و گفتند: این ضریح را زعفر جنی برای حسینیه شما به رسم هدیه فرستاده است.

و بر روی ضریح کاغذی بود که به خط میخی یا کوفی چیزهایی روی آن نوشته شده بود.

آن ها گفتند: شب عاشورا عده ای از جنیان به جهت این نامه عزاداری خود را در حسینیه شما برگزار خواهند نمود و شب را تا به صبح با گریه و شیون و گفتن حسین حسین به سر خواهند برد.

اگر این کاغذ همیشه بر روی ضریح باشد، جن ها در تمام ایام سال، هر شب عزاداری خود را در حسینیه شما برگزار می کنند و اگر بخواهید در هر سال فقط یک مرتبه در حسینیه شما عزاداری کنند باید آن کاغذ را فردای آن شب به هم بپیچید و در جایی از خانه دفن کنید. و نیز افزودند که زعفر جنی گفته است:

من در مجلس عزای امام حسین در روز عاشورا شرکت خواهم کرد، و برایم در کنار منبر یک جای خالی بگذارید.

سید حمیدالحسن گفتند: در کنار منبر یک جای خالی برای زعفر قرار دادیم و هر کسی که میخواست در آنجا بنشیند به او میگفتیم جای دیگر اختیار کن. تا مدتی آن مکان خالی بود و ما نفهمیدیم که زعفر چه وقت آمده است.

چون واعظ بر منبر رفت و مشغول خواندن مقتل شد، آن وقت فهمیدیم که زعفر جنی در مجلس حاضر است، چون صدایی از همان مکان خالی بلند می شد و به واعظ که مقتل می خواند اعتراض می کرد و می گفت:

اینطور که می گویی صحیح نیست. من در واقعه کربلا روز عاشورا حاضر بودم و از نزدیک شاهد شهادت امام حسین بودم بودم و در حدود بیست اعتراض کرد و البته، که زعفر جنی مطالبی که میگفت جانگدازتر و سوزناک تر بود.

در آن روز ضجه و شیون مردم بیسابقه بود. صدای شیون و گریه زعفر جنی که بلند می شد، شور عجیبی در مردم بوجود می آورد، به طوری که در آن سال تعدادی بیحال و برخی مدهوش و برخی به احتضار شدند.

پس از ذکر مصیبت در مجلس، ناگهان صدایی توأم با حزن بلند شد: (ای وای زعفر جنی فوت شد)

ولی کسی دیده نمیشد سکوت مجلس را فراگرفت. پس از آن صدای شیون و ضجه چندین تن به گوش رسید، سپس با صدای متعارف گفته شد:

برای زعفر جنی مجلس فاتحه برپا سازید. چرا که او بر گردن جن و انس حق دارد.

پس از زعفر، رهبری شیعیان اجنه را فرزند بزرگوارش جناب سعفر جنی یا شاه کاظم به عهده گرفته که هم اکنون هم پادشاه جنیان مسلمان است. سعفر بن زعفر جنی محب و عاشق اهل بیت عصمت و طهارت (ع) می باشد.