تقویت زبان انگلیسی به کمک پارتنر یا منتور؟ مساله این است!

تقویت زبان انگلیسی

این روز ها همه کم و بیش به دنبال تقویت مهارت های زبانی خود هستند. یکی قصد مهاجرت دارد، یکی به فکر اپلای کردن است و دیگری می خواهد در آزمون های بین المللی شرکت کند. نقطه مشترک همه این گروه ها نیاز مبرم به تقویت زبان است!

به همین دلیل این روز ها بازار آموزش زبان انگلیسی از گذشته بسیار داغ تر شده است. البته همین امر باعث شده زبان آموزان کمی سردرگم شوند. فکر این که "از کجا شروع کنم"، "چه متدی را استفاده کنم" و "چقدر زمان بگذارم تا به نتیجه مطلوبم برسم"، تبدیل به یک دغدغه بزرگ برای افراد شده است.

پیشنهاد ها و راه حل های زیادی برای تقویت زبان انگلیسی وجود دارد. هر گزینه هم قطعا مزایا و معایب خاص خودش را دارد که زبان آموز برای انتخاب مناسب ترین گزینه باید شرایط خودش را در نظر بگیرد و گزینه ها را بررسی کند.

تمرین با پارتنر زبان انگلیسی

در این متن می خواهم به بررسی یکی از پرطرفدار ترین گزینه ها یعنی تقویت زبان از طریق "پارتنر زبان انگلیسی" بپردازم.

تقویت زبان انگلیسی از طریق صحبت کردن با پارتنر، چه متنی و چه صوتی-تصویری، جذابیت های زیادی دارد که باعث می شود افراد به آن رغبت پیدا کنند. شاید مهم ترین این جذابیت ها همین هم صحبت شدن با یک نفر باشد که می تواند به انسان حس خوبی بدهد و کمک کند مهارت های زبانی را در یک محیط خودمانی و دوستانه تقویت کند.

همچنین، وجود یک پارتنر به خودی خود می تواند باعث ایجاد انگیزه شود (حداقل در ابتدای کار) تا زبان آموز به کار خود ادامه دهد و وسط راه خسته نشود و کار را زمین نگذارد. در کنار این دو نکته، نکات دیگری را هم می توان بیان کرد. از جمله این که افراد چون اطلاعات مختلفی دارند، از طریق این ارتباطی که با هم برقرار می کنند، می توانند اطلاعاتی که دارند را با یکدیگر به اشتراک بگذارند. که این خود باعث می شود اطلاعات طرفین کامل تر شود.

اما در کنار تمامی این مزایا، تمرین کردن با پارتنر معایب قابل توجهی هم دارد که به آن اشاره می کنم و سعی می کنم برای هر کدام از آن ها راه حلی ارائه دهم.

معایب تمرین با پارتنر

1. اولین عیب بزرگ آن این است که معمولا افراد پارتنر هم سطح خودشان را انتخاب می کنند. که این امر خودش باعث بروز چند مشکل می شود:

• اولین مشکل این است که اگر پارتنر شما سطحش با سطح شما یکی باشد و یا خیلی با شما تفاوتی نداشته باشد، هرچقدر هم که با هم تمرین کنید، تغییرات چشم گیری را مشاهده نخواهید کرد. چرا که فرد مقابل چیز زیادی ندارد که به شما ارائه دهد و با گذر زمان در همان سطحی که هستید باقی می مانید.
• مشکل دوم این است که اگر مطلبی (مثلا یک گرامر خاص، لغت و یا تلفظ کلمات) را به اشتباه بلد باشید، به احتمال زیاد این اشتباه با شما باقی می ماند. چون کسی نیست که شما را تصحیح کند و با تمرین و تکرار بیشتر فقط این اشتباه را بیشتر در ذهنتان تثبیت می کنید.

راه حل: اگر پارتنر شما چند سطح از شما قوی تر باشد و به زبان انگلیسی مسلط باشد، تا حدود بسیار زیادی این مشکلات حل می شوند. ولی یک مشکلی که وجود دارد این است که اینطور افراد، با این سطح از مهارت، معمولا در قالب پارتنر، با افراد وارد مکالمه نمی شوند. این افراد چون سطح زبانی خودشان از شما بالا تر است عملا هم صحبت شدن با شما برای آن ها فایده ای ندارد. مگر این که به عنوان استاد و یا منتور با آن ها جلسه برگزار کنید.

2. دومین عیب تمرین با پارتنر این است که، معمولا چون شرایط پارتنر به شرایط خود شما نزدیک است، احتمال این که دو طرف سرد شوند و یا برای صحبت و یا برگزار جلسات تنبلی کنند بسیار زیاد است. چون تقریبا هیچ اجباری نیست که حتما چند جلسه در هفته با هم تمرین کنید و این ممکن است باعث جدی نگرفتن کار شود.

راه حل: معروف است که می گویند، اگر انسان برای کالا یا خدماتی پول خرج نکند تقریبا محال است که به آن اهمیت بدهد. درست یا غلط، این مطلب برای اکثر افراد صدق می کند. ولی آیا این به معنی خرج کردن زیاد و بی رویه است؟ قطعا نه! ولی اگر انسان به ازای خدماتی که می گیرد به طور متناسب هزینه پرداخت کند قطعا نتیجه بهتری از کار می گیرد چون مجبور می شود آن را جدی بگیرد!

3. سومین عیب این روش این است که ممکن است دو طرف با یک هدف یکسان مشغول یادگیری و تقویت زبان نباشند. این امر موجب می شود که در طول مسیر و در حین برگزاری جلسات به مشکلات عدیده ای برخورد کنید. مثلا یکی می خواهد زبان خودش را تقویت کند تا بتواند برای مهاجرت از آن استفاده کند و دیگری هدفش دیدن فیلم و سریال به زبان اصلی ست! قطعا این دو دغدغه های متفاوتی دارند که باید با هر کدام متناسب با هدفش کار کرد.

راه حل: شما باید با فردی وارد مکالمه شوید که اولا به مسائل مختلف مسلط باشد. ثانیا هدفش این باشد که به شما کمک کند تا به هدفتان برسید نه این که به دنبال تقویت زبان خودش باشد. یعنی موضوع و محتوای جلسات طوری انتخاب شود که کاملا متناسب با اهداف و نیاز های شما باشد.

4. چهارمین عیب این است که معمولا پارتنر نمی تواند به درستی به شخص مقابل مشاوره بدهد. چون خودش هم سطح فرد مقابل و یا کمی بالاتر و یا پایین تر است. در نتیجه برای گرفتن مشاوره زبانی باید به شخص دیگری مراجعه کند.

راه حل: کسی را باید انتخاب کنید که مسلط به زبان انگلیسی و مسیر یادگیری زبان باشد تا بتواند در کنار تمرین، به شما مشاوره های لازم را هم بدهد.

5. عیب پنجم هم این است که احتمال این که جلسات از مسیر اصلی خودش خارج شود بسیار زیاد است. به این معنی که احتمال دارد بعد از مدتی کار کردن با پارتنر، مباحث اصلی فراموش شود. چراکه معمولا برنامه منظم و درستی وجود ندارد و از آن مهم تر این که کسی بر اجرای صحیح این برنامه نظارت ندارد.

راه حل: یک نفر باید همیشه بر برنامه شما نظارت داشته باشد تا در وقت لازم، نکات ضروری را به شما تذکر دهد. به این صورت شما می توانید با خیال راحت کار خودتان را زیر نظر یک مربی ادامه دهید. اگر آن شخص همان هم صحبت شما باشد می شود نور علی نور!

این ها تنها چند مورد از معایبی بود که در روش پارتنر یابی در تقویت زبان انگلیسی وجود دارد. قطعا موارد دیگری را هم می توان به این لیست اضافه کرد. برای هر کدام از این موارد هم سعی شد راه حلی مناسب ارائه شود.

ما به مجموعه این راه حل ها روش منتورشیپ می گوییم!

خلاصه مطلب:

روش منتورشیپ درواقع روشی است، ما بین تدریس خصوصی و پارتنریاب زبان انگلیسی. یعنی منتورشیپ نه مثل تدریس خصوص است که بخواهد به شما مطالب جدید را از اول آموزش دهد و شما صرفا با نکات جدید آشنا شوید و نه مثل پارتنر است که بخواهید صرفا دانسته های فعلی خودتان را تثبیت کنید، ولو به غلط!

منتور درواقع شخصی است که از مهارت های زبانی بالایی برخوردار است و در طول جلسات به شما کمک می کند تا:

1. ایرادات خودتان را بشناسید
2. نحوه صحیح بکار گیری آن ها را یاد بگیرید
3. تمرین و تکرار داشته باشید تا مطالب برای شما جا بیفتد

اگر مطلب برای شما مفید بود لایک کنید و برای بقیه هم به اشتراک بگذارید!

منتظر شنیدن نظرات ارزشمند شما هستم!