دلنوشته طوری

ای معبد کودکی هایم، ای دوران خرم زندگانی، باری دگر به بالینم بیا و مرا...

در راهروی منتهی به چشمان غزاله‌ات به خاک نشسته‌‌ام، و تویی را می نگرم...