فاصله فرهنگ باشگاه های ورزشی تا استاندارد حرفه ای!

به عنوان یک ورزشکار و مربی که در محیط های ورزشی مختلفی رفت و آمد داشته ام باید بگم یکی از بزرگترین چالش ایرانی ها مخصوصا خانم ها، محیط باشگاه ها و سالن های ورزشی است. اون زمان که ورزش را حرفه ای دنبال میکردم همیشه دیگران را زیر تیغ انتقادم میبردم که چرا ورزش نمیکنید! چرا باشگاه نمیرید! اما الان که تجربه ام بیشتر شده وقتی خودم را جای یک خانم میزارم که میخواد برای ساعتی از دغدغه ها و روزمرگی های زندگی رها بشه، ورزش کنه و با نشاط بشه اینقدر براش حاشیه ایجاد میشه که حالا حق میدم چون واقعا کار سختیه رفتن به باشگاه توی ایران!.

لیست چند مورد از مشکلات را در زیر مطرح میکنم که مربوط به شرایط حاکم بر اکثر باشگاه ها و سالن های ورزشی بانوان است که رفتن به باشگاه را برای خانوم ها تبدیل به یک چالش کرده است. اگر شما به عنوان یک (آقا) این پست را میخونید در مورد شرایط باشگاه های مردانه برام بنویسید چون به دلیل جدا بودن باشگاه ها این امکان فراهم نیست که بدونم مشکلات آقایون در باشگاه هاشون چیه.

مشکلات:

  • فضولی! آخه واقعا چرا. اولا بگم که فضولی با ایجاد اشتیاق و ارتباط برقرار کردن با دیگران کاملا متفاوت است. مثلا از سوالات رایج که پرسیده میشه: چند کیلویی؟ شوهر نکردی؟ حقوقت چقدره؟
  • زل زدن! کسانی که یاد نگرفتند اگر تحت تاثیر قرار گرفته اند یا حس کنجکاوی شون تحریک شده با رعایت ادب بیان جلو و سوال شون رو بپرسن به جای اینکه یک ساعت تمام به یکی زل بزنن!
  • تخریب همدیگر! وای چقدر اندامت بده یا چقدر خوبه. خیلی وقتها تعریف از فردی با تخریب فرد دیگری همراه خواهد بود. معمولا توی باشگاه های ورزشی بانوان فرهنگ به این صورته که همه باید در مورد همه اظهارنظر کنن و معمولا این اظهارنظرها با تخریب روحیه طرف مقابل همراهه. و اگر مقابل این افراد مقاومت کنی جزو منفورها شناخته خواهی شد.
  • حرف زدن! خیلی از باشگاه های بانوان مثل حموم زنونه پر سر و صداست.
  • پز دادن! به نظرم این مورد اینقدر مهمه که شاید بشه قبلی ها رو پاک کرد و فقط همین یک مورد رو نوشت. در طول روز شما ممکنه شاهد پز دادن افراد به همدیگه در هر محیطی باشید (چه آقایون چه خانوم ها) اما در محیط باشگاه ها بشدت این مورد نمود پیدا میکند.
  • حسادت و خود تخریبی! اگر خانوم ایرانی باشید می دونید که خود تخریبی جزو اولین چیزایی هست که دخترای ایرانی یاد میگیرند. حسادت و گام بعد خود تخریبی. وقتی وارد باشگاه هایی با چنین فضایی میشید در همون دقایق اول می فهمید که اونجا اکثر افراد فاز قربانی دارند! و اون محیط نه تنها انرژی و نشاط شما رو افزایش نمیده بلکه کاهش هم خواهد داد.
  • لباس! با توجه به در نظر گرفتن تمام موارد بالا. در نظر بگیرید فردی با وضعیت مالی ضعیف یا متوسط قادر نیست هر ماه لباس های برند برای باشگاه بخره و باید بگم خب در آن صورت باید خودتون رو مثل سنگ کنید و نگاه سنگین خانم های دیگه رو نادیده بگیرید!
  • خود بزرگ بینی! اما مورد آخر و مهمترین مورد که توی هر رشته ورزشی که فعالیت کنید می تونید آن را لمس کنید. خیلی از باشگاه ها مخصوصا باشگاه های تخصصی محیط عجیب خود بزرگ بینی بر اونها حاکمه. یعنی یکی از شرایط دوام در چنین محیط هایی این است که بقیه را پشه در نظر بگیری و خودت را بهترین موجود خلق شده روی کره زمین!

ریشه مشکلات:

__ جدا بودن محیط های ورزشی خانوم ها و آقایون از مهم ترین دلایل هست که به هیچ وجه نمیشه نادیده گرفت. اما برای پیدا کردن دلایل دیگر ما فرض می کنیم این مساله حل شده و در یک باشگاه همزمان خانوم ها و آقایان تمرین میکنند آیا این مشکلات همچنان وجود خواهد داشت : بله. چون خیلی از مشکلات نیاز به راه حل های چندجانبه دارند و باید در کنار رفع این محدودیت، قوانین و فرهنگی هم برای باشگاه ایجاد شود.

متاسفانه در ایران چون سیستم مدیریتی ضعیفی داریم. باشگاه داران زیر بار هوشمندسازی باشگاه هاشون نرفته و باشگاه ها معمولا هیچ قوانینی ندارند و کاملا سلیقه ای اداره می شوند. سیستم اداره یک باشگاه حرفه ای باید طوری باشد که فرهنگ سالم و برمبنای اخلاق ایجاد کند وقتی باشگاهی دارای قانون و فرهنگ و نظم نباشد هر فردی با هر میزان از فهم و شعور که وارد باشگاه شود می تواند فرهنگ آن را تغییر دهد اما در صورتی که باشگاه دارای فرهنگ ورزشی باشد حتی میتواند از ورزشکار یا مربی انسان های بهتری بسازد.

__ یک دلیل عمده دیگر که میتوان گفت نقش مهمی در به وجود آمدن مشکلات بالا دارد، اینست که در گذشته یا حتی حال، خانواده های ایرانی به سمت سیستم مردسالارانه سوق داشته و در خیلی مواقع خانوم ها تحت ناعدالتی قرار گرفته اند و یا مجالی برای مطرح شدن نداشته اند. میشه گفت خانوم های جامعه عمدتا از شرایط و فرهنگ حاکم عصبانی هستند و خب این عصبانیت و نارضایتی در قالب رفتارهای زننده بروز داده میشود. (مثلا طی نسل ها آقایان اجازه رانندگی را داشته و تجربیات و اعتماد به نفس طی نسل ها منتقل شده است. اما چون تاریخچه رانندگی خانوم ها تازه تر است مسلما رانندگی های ناشیانه تری را از آنها شاهد خواهیم بود و از طرفی چون سالها نادیده گرفته شده بودند شاهد هستیم نگاه فمینیستی آنها باعث می شود همیشه حق به جانب باشند حتی وقتی اشتباه از جانب آنهاست.)

راه حل:

اول اینکه باشگاه داران برای رشد کسب و کارشان باید به پیشرفت مربیان و ورزشکاران شان اهمیت داده و اولویت قائل شوند.
دوم باشگاه داران باید جهت شفاف سازی وظایف و اتوماسیون باشگاهی اقدام کنند تا از برخوردهای سلیقه ای و بی احترامی ها جلوگیری شود. زیرا اگر مدیری دانش اداره یک محیط ورزشی را نداشته باشد باید با کمک ابزارها و هوش مصنوعی اینکار را انجام دهد.
سوم باید در باشگاه نظم و قانون برقرار بوده و هر کس مسئولیت های خود را بداند و با کمک یک سیستم یکپارچه یک فرهنگ ورزشی در محیط باشگاه حاکم کرد. یعنی هر فرد در نقش خودش بتواند بهترین عملکرد را داشته باشد. مدیر با کمک پنل مدیر باشگاه ؛ مربیان با کمک پنل مربی و ورزشکاران با کمک پنل ورزشکار بتوانند بر انتظارات ، مسئولیت ها و عملکردشان نظارت داشته باشند و امکان ارتباط شفاف و بدون حاشیه نیز فراهم گردد.

دوستان اگر تجربه ای در باشگاهی داشتید که ناخوشایند بوده مطرح کنید. یا اگر تجربه ای از باشگاه خوب داشتید که خوشایند بودید بگید تا بقیه استفاده کنند.