.باشد که رستگار شویم.عاشق نوشتن و تولید محتوا….ایمیل من reinyazdi@gmail.com
درد و دل خاله قزی
نامه ای از طرف یک خانم خانه دار به مهندس کارخانه ساخت ربات
با عرض سلام و وقت بخیر خدمت آقای مهندس طراح ربات
آقای مهندس اینجانب زنی شاغل هستم ، شاغل به امور خانه.
به صورت 24 ساعته مشغول کارم و کار می کنم تا انتهای جانم
اگر بخواهم وظایفم را برای شما شرح دهم، اینجانب باید با دستان جادویی ام بسازم طعامی تا خوشمزه باشد به قدر کافی و اگرنه توبیخ می شوم به قدر زیادی
و همچنین باید برق و تمیزی را هدیه کنم به اسباب خانه با همکاری جارو و دستمال و وایتکس خانه
البته باید خودم هم باشم مظهر زیبایی ، باید موهایم شانه باشند و صاف یا فرفری و خوشگل و ناز
همین الان که دارم قلم را می فرسایم تا بگویم اندکی از زحماتم ، مفصل دستانم ناکوک شده و به سختی همراهی می کنند تا بنگارم اندکی از مشقاتم
آقای مهندس، از همان ابتدا که پیاز را بر می دارم و شروع می کنم به سلاخی اش، اشک هایم از جیغ و داد پیاز می چکد و علی رغم خواسته ام او را به مسلخ می برم تا کمی این گوشت های بد بو سر به راه شوند و اندکی خوشبو شوند و آنگاه شاید خورشی پزم یا پلو قاطی فرقی نمی کند اما هر دو غذا درگیر می کنند ابتدا بازو های نحیفم را و بعد چشمان حساسم را و در این بین کمی هم نثار می کنم عشقم را تا غذا جان گیرد و خوشمزه شود.
می بینید آقای مهندس ، شما یک محصولی می سازید که سالیان سال ممکن است دوام بیاورد اما محصولات غذایی من بلافاصله بعد از مرحله تولید بلعیده می شوند و مستقیم راهی معده های گرسنه می شوند.
بین این دو جمله یک اشکم چکید (جایش مشخص است)
از این همه کار های شدید خسته شدم .لطف کنید ساخت یک ربات آشپز را در دستور کارتان قرار دهید.
مطلب دوم که باید خدمتتان عرض کنم این است که آقای مهندس لطفا به داد مهره ی دوم کمرم برسید که از جا درآمده و دیسک کمر به سراغم آمده ، آخر تا به کی باید بروم به جنگ لکه ها ،تا به کی پاک کنم کثیفی ها. اگر حواسم پرت شود گرد و غبار یواشکی وارد خانه می شوند و روی اعصاب نخ کش شده ام اسکی می روند و دوباره آن دستان بیچاره ام به همراه استخوان های ترک خورده ام باید بشورند و بسابند استخوان های خانه ام.
اگر می شود فکری به حال این مشکل کنید و یک ربات نظافتچی را برایمان بسازید و دعای خیرما را بدرقه راهتان کنید.
مطلب سوم مربوط به زیبای ما خانم ها می باشد .مخصوصا زیبایی موهایمان می باشد.همیشه آن شاعران خوش ذوق موهای ما را به دریایی مواج آرام تشبیه می کنند اما کار خانه موهای ما را چون اسکاچی خشن می کند که شانه را مغلوب می کنند و نمی دانیم چگونه آن موهای وحشی را رام کنیم .اگر بتوانید رباتی بسازید که مو ها را سشوار و اتو بکشد و البته ناخن هایمان را هم مانیکور و پدیکور کند از شما بسیار متشکر می شویم .
ممنون از زحمات شما
از طرف خاله قزی(خانمی خانه دار)
مطلبی دیگر از این انتشارات
نامهای به فرزندم
مطلبی دیگر از این انتشارات
نامه ای به تو که نمیخوای نمیدونم چند
مطلبی دیگر از این انتشارات
وقف لازم