نامه‌ای برای خودم!

شماره:۲

عرض درودِ مهربانی به طول عمر و به ارتفاع سلامتی
برای مساحت وجود نازنینت!
حال من
به احوال‌پرسی تو بستگی دارد!
تو اگر حالم را بپرسی
مگر می‌شود بگویم خوب نیستم؟!
در اصل مگر میشود تو باشی
و من
خوب نباشم؟!
تو فقط باش…
من اثبات میکنم که بدی
در دنیا وجود ندارد!

هعییی، امید!
من می‌دانم که گاهی اوقات زندگی سخت می‌شود و احساس می‌کنی که نمی‌توانی با آن کنار بیای؛ باید به خودت اعتماد کنی و به خودت بگویی که تو قوی هستی و هر مشکلی را می‌توانی حل کنی؛ هر روز صبح بیدار شده، با اعتماد به نفس و امید به زندگی، به روز خوب و پرانرژی خودت ایمان داشته باش!

هر چالش و مشکلی در زندگی، تجربه‌ای است که تو را قوی‌تر و پایدارتر می‌کند. پس هر روز با افکار مثبت، با شجاعت و با عشق به خودت و دیگران روز را آغاز ده.

خودت را دوست بدار و به خود اعتماد کن؛ تلاش کن تا به آرامش داخلی برسی و همچنان به دستاوردهای بزرگ در زندگی باورمند باش.

به خود قول بده که هر روز به سمت آرزوهای خود قدم برداري!

عزيزِ من، تلاش كن كه هر وقت كه درآيي، يك نسخه‌ی بهتر و جديدتر از خود باشی!

با عشق:
محمدامید حق‌پناه