بیشتر گیرنده‌ای یا دهنده‌ای؟ با اطرافیان چطور ارتباط می‌گیری

امروز می‌خواهم از یک زاویه جدید ارتباط اجتماعی و انسانی را شرح دهم.

ارتباط یک جور داد و ستد (بده بستان) است؛ آنچه رد و بدل می‌شود توجه است. تا داد و ستدی اتفاق نیفتد رابطه‌ای در کار نیست. توجه به دو مدل ابراز می‌شود: مثبت و منفی، که هرکدام می تواند کلامی یا غیرکلامی باشند. همین جور توجه‌ها می‌توانند شرطی یا غیر شرطی باشند. با مثال‌های مثبت شروع کنیم:

• مثبت کلامی شرطی: چادری که سرت کردی خیلی بهت میاد :)
• مثبت کلامی غیرشرطی: تو به من امروز خیلی انرژی میدی.

تمرین کلی توجه

با رفیق یا دوست خود این تمرین را انجام دهید. دو به دو، همزمان و بدون تاخیر از برنامه کاری یا تحصیلی‌تان بگویید. بعد بپرسید که چقدر می‌شنوی و چقدر گفتی. معمولا یکی بر دیگری غلبه دارد!

تمرین توجه مثبت

دو به دو و هم‌زمان به هم حرف‌های مثبت بگوئید. خیلی آرام، روان و بدون فکر حرف بزنید! بعد بپرسید که بیشتر می‌شنیدی یا می‌گفتی؟ این کار نشان می‌دهد توجه شما بیشتر به خودتان است یا به طرف‌تان.

حالا برعکس!

همین تمرین را برای توجه منفی بکار ببرید و دوباره بپرسید توجه منفی را بیشتر شنیدید یا گفتید؟

ترکیبی بگو!

این بار سعی کنید یک در میان توجه منفی و توجه مثبت بگوئید. دقت کنید طرف مقابل به کدامیک واکنش نشان می‌دهد و چه چیزی را می‌شنود.

با تمرین‌های بالا می‌شود فهمید شما گیرنده توجه هستید یا دهنده. همین طور از چه کلمات و اصلاحاتی استفاده می‌کنید.

چند نتیجه مهم

ذهن ما در بده بستان ارتباطی قوانینی دارد. اگر بتوانیم درک‌شان کنیم، می‌توانیم ارتباط بهتری برقرار کنیم. قوانین محیط در خصوص دادن و گرفتن توجه به طور کلی این جور هستند:

• ما نسبت به توجه منفی حساسیت بیشتری داریم. شدت توجه منفی در حدود ۷ تا ۸ بار بیشتر است؛ یعنی برای جبران یک توجه منفی در حدود ۷ یا ۸ توجه مثبت نیاز است تا برسیم به نقطه سربسر! البته راه‌های زیادی برای کاهش حساسیت و تنش احتمالی وجود دارد.
• توجهات منفی را بیشتر می‌شنویم؛ توجهات مثبت را کمتر می‌شنویم. ذهن ما برای بقا ساخته شده است. به همین خاطر ذهن به توجهات منفی (تهدیدهای بیرونی) واکنش بهتری می‌دهد. حتی ذهن به آهنگ کلام، لحن، ریتم و خیلی چیزهای دیگر حساس است و سریع تفسیر می‌کند که «متلک گفت؛ معلوم بود شعور نداره» «حالا باید اینو می‌گفت؟ نتونست جلو خودش بگیره» «لحنش خوب نیست؛ مسخره می‌کنه.»
• محیط به ما در مورد دادن و ندادن توجه قانون داده است؛ تربیت ما این جور بوده و یک جور قانون نانوشته است که می‌گوید: «به شوهرت این‌ها رو نگو چون وظیفه شه» «به رفیقت اینقدر محل نده چون پرو می‌شه»، «بهش نگو ازت سواستفاده میشه» «توجه نده بهش، بیشتر جذبت می‌شه» «خودش می‌دونه برای چی دوباره بهش بگی؟» «حرف رو به آدم یه بار می‌گن» «اگر کار کون بودی همون یه بار که می‌گفتن می‌فهمیدی» «»

آقایان، خانم‌ها، اینقدر به قوانین محیط بها ندهید. پدر مادر و محیط اطراف ما ایده‌آل نیستند. مشکلاتی دارند که کج دار و مریز ساخته‌اند. در ثانی، ما در زمانه جدیدی زندگی می‌کنیم. مدل‌های ارتباطی ما با قبل فرق دارد. (۱) ما باید قوانین خودمان را بسازیم. (۲) اینقدر روی همه چیز دانی طرف‌تان حساب باز نکنید. قبل از نتیجه‌گیری، سوال بپرسید!

خودشناسی: شما چه حرف‌هایی را ساده و راحت می‌زنید؟ از گفتن چه حرف‌هایی طفره می‌روید؟ چقدر توجهتان بی‌قید و شرط است؛ چقدر مشروط؟ تا به حال به این چیزها دقت کرده‌اید؟ چقدر تنوع می‌دهید به توجه‌تان؟

با ۵ زبان عشق آشنا هستید؟ من اینجا در مورد رایج‌ترین شیوه نوازش یا سرزنش حرف زدم. به جز کلام، ۴ حالت دیگر هم برای ارتباط گرفتن و تائید وجود دارد. استفاده ترکیبی از این روش‌ها کمک می‌کند جذاب و بانفوذ شوید.

1. کلام تاییدآمیز: این زبان برای تایید و تشویق افراد استفاده می‌شود.
2. ارائه خدمت: برای این افراد، رفتار بسیار موثرتر از کلام است.
3. دریافت هدیه: برای برخی از افراد، هیچ چیز به اندازه هدیه گرفتن، احساس عشق را به آنها انتقال نمی‌دهد.
4. اختصاص وقت: این زبان در مورد دادن وقت خود با توجه کامل است.
5. تماس بدنی (فیزیکی): برای این افراد، هیچ چیز به اندازه تماس بدنی، بیانگر عشق نیست.

در ادامه قوانین محیط در خصوص دادن و گرفتن توجه را توضیح دادم. آگاهی از این قوانین که ناآگاهانه در ضمیر ما نشسته‌اند، تاثیر زیادی در بهبود روابط‌مان دارد.