در زمستان عاطفی سراغش برو

پسرها وقتی تنها و بدون حامی می‌شوند شروع می‌کنند به خودزنی و تحقیر. غر می‌زنند، چس‌ناله می‌کنند؛ از این و آن گله شکایت می‌کنند. گاهی هم در خود فرو‌می‌روند و سرگردان حال خود می‌شوند. وقتی از نظر روحی به شدت افت می‌کنند، مستعد برقراری رابطه‌هایی پایین‌تر از ایده‌آل‌هایشان می‌شوند.

مدتی که از تشکیل رابطه گذشت فیل‌شان یاد هندوستان می‌کند. وقتی از نظر عاطفی و روحی تامین شدند، شرایط فرق می‌کند. پشتیبانی روحی عاطفی اعتماد بنفس آن‌ها را احیا می‌کند و پسر فرصت می‌کند به افق‌های دور نگاه کند. انگار چیزی از جلوی چشمم برداشته باشند، با آدم ها با نگاه و انگیزه جدیدی روبرو می‌شود.

آدم سرد فقط به فکر گرماست. شاید درگیر جزئیات نشود، ساده‌گیر و سهول‌الوصول‌تر باشد اما وقتی دلگرمی و حمایت لازم را بگیرد بهتر فکر می‌کند. دوباره رویاها و آرزوهای جوانه می‌زنند. بعد از آن هم رابطه ادامه پیدا می‌کند؟ معلوم نیست.

زمستان عاطفی هم فرصت است هم تهدید. او در پایین‌ترین سطح خود رفته پس احتمالا جلب توجهش بالاتر می‌رود. باهوش باشید؛ توجه کنید این توجه یا ارتباط صرفا از سر استیصال و درماندگی نباشد. یا لااقل به عنوان یک رابطه کوتاه مدت روی آن حساب کنید. بعد از زمستان اگر اساس‌ش درست باشد می‌توانید آن را عمیق‌تر و محکم‌تر کنید.