به تماشای من تویی. شهرساز، تحیلگر داده، عاشق سفال و گیاهان
آهنگ سریال Friends چقدر خوبه
آهنگ سریال Friends ترکیبی از صمیمیت و واقعیت را همزمان دارد؛ چهره قشنگ زندگیست. از بدبختی و بیچارگی حرف میزند اما میگوید من به عنوان رفیق کنارتم. همین مایه دلگرمیست.
واقعا لذت میبرم وقتی هر ششتاییشون سرصحبت را باز میکنند. اصلا احتیاجی به موضوع خاصی نیست. حرف میزنند و موضوع خودش میآید. مثل پرسه زدن در پاساژ که ناگهان چیزی که دوست داری خودش جلوی چشم میآید. سریال Friends هم همین جور است. میخندند، مسخره میکنند و لابلای حرفها هوای هم را دارند. من این خندیدن به مشکلات و بدبختیهایشان را دوست دارم. آهنگ سریال هم دقیقا همین را میگوید:
پس هیچکس بهت نگفت که زندگی قراره اینطوری باشه
So no one told you life was gonna be this way
شغلت مسخرست، بیپول و بدبختی،
Your job's a joke, you're broke
زندگی زناشوییت به مو بنده،
Your love life's DOA
انگاری همیشه دنده دو گیر کردی،
It's like you're always stuck in second gear
وقتی که روزت نیست، هفته، سال، ماهت نیست،
When it hasn't been your day, your week, your month Or even your year, but
من پیشت خواهم بود،
I'll be there for you
وقتی سیل باران میریزه،
(When the rain starts to pour)
من پیشت خواهم بود،
I'll be there for you
همونطور که قبلا هم بودم
(Like I've been there before)
من پیشت خواهم بود،
I'll be there for you
چون تو هم پیشم هستی (وقتی که بهت نیاز دارم)
('Cause you're there for me too)
آهنگ ریتم تند و تیزی داره، جوانپسند و پرشور هست. بنظرم همچین آهنگهایی در فارسی کم داریم. عموما خوانندگان فارسی خودشان را برای محبوب و عشقشان میکشند و در آخر به او نمیرسند. واقعا چرا باید نوازش محبوب ما را به جاودانگی ببرد؟ شاید جاودانگی همین لابلای همین خندههای دورهمی باشد که خالی از غم و اندوه هم نیستند. حتما باید بانوی موسیقی و گل، شاپری رنگین کمون، به قامت خیال من مل مل مهتاب بپوشونه؟ بذار نسیم در به در گلبرگ رو از یاد ببره برداره بوی تن تو هر جا که میخواد ببره دست رو تن غروب بکش که از تو گلبارون بشه ... لازم نیست محبوب را اینقدر افسانهای و رویایی تجسم کنیم. از نگاه پرتکلف حافظ کمی جدا بشیم؛ زندگی امروز سبکتر و روانتر از اینهاست.
کاش ترانه و شعر فارسی کاش واقعیتر و دوستانهتر بود. مثلا ما هم میتونیم بگیم موهای سفیدت دوست دارم چون در کنار هم سفید شدند. چون پر از خاطره هستند. شعر Friends سبک و ساده هست و مهمتر از همه، خیلی با زندگی امروزی ما جور در مییاد؛ بدون بزک، بدون اغراق.
مطلبی دیگر از این انتشارات
اهلی کردن خودآگاهی
مطلبی دیگر از این انتشارات
افراط و تفریط کن، این آخرین فرصت خودسازیست
مطلبی دیگر از این انتشارات
پادکست بیپلاس: روزنهای برای بهتر دیدن