معرفی بهترین رمان های انقلاب ۲

۱. اسماعیل
رمان اسماعیل نوشته امیرحسین فردی از آن کتاب‌های خطی و یکنواختی است که به تدریج هیجانش زیاد و زیادتر می‌شود. رمانی که اگر برای خواندنش حوصله کنید، توصیف های خوب و دقیق نویسنده از آب و هوا و طبیعت و مکان حسابی حالتان را جا می‌آورد.

اسماعیل، پسر جنوب شهر تهران، در نوجوانی پدرش را در یک حادثه سیاسی از دست می‌دهد. او که از درس و مدرسه دلزده شده است، بیشتر وقتش را با دوستانش در قهوه خانه می‌گذراند. اما بعد از یک رابطه عاشقانه ناموفق، در حالی که کم حرف و درونگرا شده، کم کم پایش به انقلاب و مبارزات سیاسی باز می‌شود و چهره دیگری از خود نشان می‌دهد.

مرحوم امیرحسین فردی از آن آدم حسابی‌های روزگار بود که ادبیات متعهد را خوب فهمیده بود و سعی کرد به دیگران هم بفهماند. روحش شاد...

اگر مثل من عاشق رمان‌های انقلابید، پس احتمالا رمان اسماعیل گزینه خوبی است اما نه به این زودی‌ها. اسماعیل، خواننده صبور و با حوصله می‌خواهد.

۲. گرگ سالی
اگر فکر کردید که اسماعیل به این راحتی‌ها از زیر بار مسئولیت شانه خالی می‌کند و دنبال زندگی عادی‌اش می‌رود، اشتباه کرده‌اید. اسماعیل با استقامت‌تر از این حرف‌ها است.
«گرگ سالی»، جلد دوم رمان اسماعیل است. در جلد اول و در آخرین صفحات کتاب سرنوشت اسماعیل برای خواننده مبهم باقی می‌ماند. اما در ادامه و در جلد دوم به نظر می‌رسد باز هم سرش برای مبارزه و ظلم ستیزی درد می‌کند.

این بار اسماعیل را بیشتر در روستای بنفشه دره مشکین شهر می‌بینیم. جایی که گرگ عجیب و ترسناکی همه جا به دنبال او است!

امیرحسین فردی در جلد دوم کتاب از ترکیب خیال و واقعیت استفاده زیادی کرده است با این حال بخش‌هایی از کتاب برای من باورپذیر نبود. همچنین نپرداختن به سرنوشت شخصیت‌های فرعی داستان یکی از نقاط ضعف کتاب است.

اگر علاقمند به خواندن پیرنگ‌های تعقیب و گریز باشید، احتمالا ارتباط و حس خوبی نسبت به رمان «گرگ سالی» خواهید داشت.


پایان