نقد کتاب پاییز فصل آخر سال است

کتاب پاییز فصل آخر سال است نوشته بانو نسیم مرعشی ، یکی از موفق ترین کتاب های اواخر قرن ۱۴ شمسی بود که در این آشفته بازار کتاب و کتابخوانی در ایران خوش درخشید.

با اینکه این کتاب توسط منتقدان مورد تایید تشویق و طبیعتاً توسط برخی از آنها مورد نقد قرار گرفت . به نظر من از این کتاب شاهکار بود . و در به تصویر کشیدن زندگی جوانان و دغدغه های مهم آنها ، مخصوصا افراد هم دوره خانم مرعشی یعنی دهه های ۶۰ و ۷۰ بسیار موفق بود . زندگی پس از دوران دانشگاه و دغدغه های عاطفی و شغلی و ... به انسان حس نزدیکی عمیقی به داستان میدهد .

بیشتر ما کتابخوان ها که عادت داریم داستان را در درون کوچه های پاریس و لندن یا رم ببینیم ، و دیدن منظره ای آشنا که در دل تهران است برایمان بسیار دلگرم کننده است. فضا سازی داستان بسیار عالی و بدون نقص است و چهارچوب داستان طوری بنا شده است که ما دو چیز را حس کنیم :

اول اینکه دیدگاه افراد نسبت به وقایع متفاوت است

و در درجه دوم حس همدردی حس عمیقی که از اول کتاب به ما دست میدهد.

سه دختر که داستان های متفاوتی را در زندگی خود دنبال میکنند و با این حال هیچگاه این تفاوت باعث قطع شدن ارتباط آن سه نفر نمیشود . شکست عشقی ، مشکل خانوادگی و مشکل مالی این سه درد هایی هستند که جوانان در خوشبینانه ترین حالت یکی از آنها را دارند .

اما پایان باز این داستان بر فضای غم آلود و پیچیده و این داستان می افزاید و ما طوری با لیلا و روجا و شبانه خداحافظی میکنیم که ماجرا های زیادی در انتظار آنهاست .

در آخر باید گفت که این کتاب ارزش خوانده شدن آن هم برای چند بار را دارد و من به عنوان یک کتابخوان خوشحالم که چنین نویسنده های قابلی در کشورمان وجود دارد.

نوشته: آراد خاکپور