کتاب را نخوانیم،کتاب را اقامه کنیم!

کتاب را نخوانیم،کتاب را اقامه کنیم!

حتماً بهتر از من می دانید که در قرآن کریم آیه ای نیامده است که"نماز را بخوانید"، تمام آیه ها دلالت بر "اقامه کردن نماز" دارند. حتماً می پرسید که فرق خواندن و اقامه کردن چیست؟ خواندن که نیازی به توضیح ندارد. ولی اقامه کردن را به معنای تداوم در برپایی نماز و تلاش برای مطرح کردن و گسترش نماز در جامعه معنی کرده اند. و مگر نه این است که پيامبر گرامی اسلام(صلوات الله عليه) فرمود: الصّلاة عمود الدّين: نماز ستون(خيمه)دين است. و جالب این که ستون نیز خواندنی نيست، بلكه برپاکردنی و برافراشتنی است.

چه مرجعی برای یادگیری از خدای عزیز و حکیم بالاتر است؟

بیایید کتاب را به جای خواندن، اقامه کنیم. کتاب خواندن خیلی خوب و ارزشمند است ولی اقامه کتاب با توجه به معنی کلمه اقامه، به مراتب بهتر و ارزشمندتر است. با خواندن کتاب فقط این خودمان هستیم که حظ و بهره می بریم ولی با اقامه کتاب می توان دیگران را هم با کتاب آشتی داد. می توان دیگران را هم کتابخوان کرد. می توان بر سرانه مطالعه کتاب افزود. می توان سطح فرهنگ و ادب جامعه را ارتقاء بخشید. می توان از خیلی از مشکلات و ناهنجاریهایی که امروز دامنگیر جامعه مان شده نجات یافت.

اگر نماز ستون دین است. کتاب را نیز می توان ستون خرد و دانایی دانست.

اقامه کتاب چگونه میسر است؟ پیشنهادهای حقیر:

• برای فرزندان خود کتاب بخوانید. برای نخواندن کتاب بهانه نیاورید.
• اگر می خواهید فردی را به کتاب خواندن علاقمند کنید هر کتابی را به او معرفی نکنید. معرفی یک کتاب بد و دور از سلیقه و علاقه آن فرد، یعنی دور کردن او از مطالعه تا روزی که زنده است.
• به جای هدیه های تجملاتی و تشریفاتی و بی فایده، کتابهای خوب به بستگان و دوستان خود هدیه بدهید.
• پارگراف های خوب و جالب کتابهایی که می خوانید را حفظ کرده و یا یادداشت برداری کنید و برای دوستان و اطرافتانتان بخوانید.
• از دست گرفتن کتاب و مطالعه آن در انظار هراسی به خود راه ندهید. یکی از بهترین کارهایی که می توان در ملاء عام انجام داد همین کار است. در مترو. در پارک. در سرویس.

چند روز دیگر نمایشگاه بین المللی کتاب شروع به کار می کند. برای نمایشگاه رفتن، قوانین زیر را دارم:

• از روی هوا و هوس و جوگیری به نمایشگاه کتاب نمی روم. لیست کتابهایی که قرار است تهیه کنم با نام انتشارات آنها را از قبل یادداشت می کنم تا در آنجا سر در گم نشوم.
• پول خود را برای چیپس و پفک و سیب زمینی سرخ کرده و هله هوله نمی دهم. چون سرانه مصرف این خوراکی ها همین جوری هم از سرانه مصرف کتاب(مطالعه)بالاتر است.
• کتاب را برای قرار دادن در کتابخانه شخصی ام نمی خرم. کتاب را فقط برای خواندن می خرم. گول معرفی های رسانه ای مرسوم را نمی خورم. به هر معرفی ای اطمینان نمی کنم.
• حتماً باید قبل از خرید کتاب چند پاراگراف و یا چند صفحه از کتاب را مطالعه می کنم، اگر کتاب مرا بخواند(این خواندن به معنای دعوت کردن است)، آن را برای خریدن و خواندن انتخاب می کنم.
• گول اسم انتشاراتی های بزرگ و معروف را نمی خورم. برخی از بهترین کتابهایی که تا الان خواندم را از انتشاراتی های نامعروف و ناشناس تهیه کردم.
• اگر کتابهایی که سال پیش از نمایشگاه کتاب خریدم را نخوانده باشم خودم را جریمه می کنم و حتی اگر از اشتیاق و عطشِ به نمایشگاه رفتن هلاک شوم به نمایشگاه نمی روم. من با این روش خودم را تربیت می کنم.

شما هم اگر خواستید بنویسد که چه جوری می شه کتاب رو اقامه کرد؟ بنویسید برای رفتن به نمایشگاه چه قوانینی دارید؟

یادآوری:

همان طور که می دانید از اول اردیبهشت97، چالش"حال خوبتو با من تقسیم کن!"رو شروع کردم و قول دادم در پایان هر فصل(بهار، تابستان، پاییز و زمستان)به نویسنده سه تا از پُست هایی که با تگ"حال خوبتو با من تقسیم کن" مشخص شده باشند و بیشترین استقبال ازشون بعمل اومده باشه، کتاب هدیه بدم. از قافله جا نمونید!

پست هایی که از شنبه اول اردیبهشت97 تا پیش از این پست نوشتم(به ترتیب):