هشتاد و هشت

جستاری را در ویرگول خواندم با تیتر به قول ناپلئون آنچه حدی نداره، خریته! که شما هم می‌توانید به آدرس یاد شده رفته و بخوانیدش، در این باره است که همانا فدراسیون فوتبال ایتالیا گفته هر که پیراهن شماره 88 را در کشور بپوشد دیگر ما می‌دانیم و او، حسابش با کرام الکاتبین است و از فردا هر که هر چه پیراهن شماره 88 دارد را یا باید تحویل بدهد یا آن را تکه تکه کرده از آنها دستمال سفره و دَم‌کنی برای برنج و اینها دربیاورد، ما دیگر نمی‌دانیم. حال بیچاره آن بدبختی که کلکسیونی از پیراهن‌های شماره 88 گردآوری میکرده یا آن تولیدی‌هایی که ده هزار ده هزار دست لباس تولید کرده‌اند و حال با برداشتن شماره 88اَش سِتشان آکمند و ناقص می‌شود.

نویسنده "به قول ناپلئون آنچه حدی نداره، خریته!" اما ادامه میدهد که کدام جن و انسی گفته است 88 نماد هیتلر نازی است و اگر جستجوی کوتاهی کند متوجه میشود که 88 نماد برتری نژاد سفیدپوستان بوده که صد البته نازی‌های آلمان نیز از آن برای آماج خود استفاده می‌کنند و ریشه‌اش به امروز و دیروز برنمیگردد.

حال اینکه اگر یهودیان یا بخشی از آنها توانسته‌اند با بکارگیری روش‌هایی به شکلی نمادین اینکار را در ایتالیا که زمانی همبسته آلمان نازی بوده است و دستش یکجورهایی به خون آلوده می‌باشد انجام دهند چه نادرستی به کار آنان وارد است؟

اما بخش اندوهناک ماجرا اینجاست که همین چند روز پیش خبری با تیتر "توهین و بی‌احترامی عراقی‌ها به سرود کشور" پخش شد که خوب این بار اول نیست و کم و بیش اینکار برای عراقی‌ها به یک روتین تبدیل شده و هنگام پخش سرود کشور آنها با جورواجور دلقک بازیها و پدیدآوردن آواهای ناشایست به کشورمان توهین می‌کنند، سرود که به اینجا میرسد "شهیدان پیچیده در گوش زمان فریادتان..." من مشقتی مُبرم میبرم که مَپُرس، از آنطرف جرگه‌ای را میبینم که زمانی پدران و پدران پدرانشان جان فرزندان این جغرافیا را گرفته، بمب بر سر زن،مرد و کودکش میانداختند و شهرها را ویران می‌کردند و امروز فرزندان و نوادگان همان‌ها با نهایت گستاخی همان سرود در ستایش همان شهیدان را "هووو" می‌کنند و غریو سر می‌دهند، دو صد نفرین و لعنت بر دهان نامبارکشان که مقعد خوک رو در روی دهان ایشان نماد پاکیزگی و طهارت است.

گرفتن خسارت از رژیم دژخیم عراق که پیشکشتان ولی ای کاش شماری سر سوزنی غیرت داشته همانگونه که رگ گردنتان برای حجاب باد میکند در این چند سال که از توهین‌های پیاپی این نفرین‌شدگان می‌گذرد سخنی رانده و دست بکاری میزدید، دست‌کم خواه‌ناخواه پهلو به پهلو که میشدید دیگر!؟ آنهم نه؟!

حال جا دارد محکم بگوییم: "شهدا شرمنده‌ایم".