دویست میلیارد داری دستی بدی؟

مدت‌ها از آن زمان می‌گذرد که خبر درست و حسابی روی این سایت های داخلی خواندیم و هر چه که هست و میآید و می‌نشیند روی پیشخوان‌شان یا چند جایش می‌لنگد یا شامل حال غرض ورزی گشته و به چشمداشت چیزی تحریر شده و یا پشتش سیاست‌های آب دوغ خیاری نهفته‌ست، برای نمونه:

حساب شما چند صفر دارد؟
حساب شما چند صفر دارد؟

همانگونه که از تیتر خبر مشخص‌ست بانک مرکزی در اقدامی بسیار زیبا و خداپسندانه آمده انگشت سبابه و شصت‌اش را تُفی نموده و پول‌های نقد داخل جیب من و شما، هر آنچه مادربزرگ‌ها زیر قالی و فرش گذاشته‌اند، هر مبلغی که پدر و مادر به بچه‌هایشان پول تو جیبی داده‌اند و راننده تاکسی‌ها در داشبورد ماشینشان داشته و گروهی دیگر زیر بالشتشان قایم کرده‌اند‌ و خلاصه هر آنچه کل ایرانی‌ها در جیبشان شق و رق و آماده دارند را به رایگان برایمان شمرده‌اند.
حال اگر سود بهره بانکی که اسمش 18% بوده و در واقعیت تا سر از 50-60% درنیاورد ول کن نخواهد بود را نظر نگیریم و از اینکه بانک‌ها بجای کمک به تولید می‌روند ملک می‌خرند و از آن وام‌های کذائی به کارمندانشان داده‌اند و... هم چشم‌پوشی کنیم که البته همگی در زیر سایه مبارک و همایونی همین بانک مرکزی انجام می‌شود، کجای دنیا را سراغ دارید که بانک مرکزی‌اش این حجم از کار و تلاش مضاعف و آمارهای بدردبُخورِ زندگی آسان‌کُن را بدور از هرگونه تنگ نظری و مِنَتی منتشر کند؟

حداقل دستمزد کارگر!
حداقل دستمزد کارگر!

جا دارد پس از عرض، طول و ارتفاع خسته نباشید به این دوستان بابت چنین کار گرانبها و ارزنده‌ای که آنهم بصورت رایگان و احتمالا فی سبیل مالیات انجام شده پرسشی که برای ذهن اینجانب ایجاد شده را مطرح کنم و البته اگر پاسخی برایش مهیا نکردند هم نکردند، فدای سرشان، ذهن مشغولی‌های بانک مرکزی و شمارش این حجم از پول مگر وقتی برای پاسخگویی به پرسش هندوانه فروشی چون من می‌گذارد؟

این 1,430,460,000,000,000ریالی که گفته شد در کدام جیبمان بوده که از آن بی‌خبریم؟ چون اگر لطف کنند و آدرس این جیب‌مان که قاعدتا باید در لباسمان سنگینی هم کُنَد را بدهند دیگر روشنایی بر روشنایی(همان نور علی نور سابق) شده و افزون بر خود ما، تمام آنهایی که پیششان حساب دفتری داریم نیز بسیار دلشاد خواهند شد و در ادامه حتم به یقین تعداد بسیار زیادی از چک‌های برگشتی سوء اثر شده و شماری زندانیان مالی نیز آزاد و به آغوش گرم خانواده و جامعه بازخواهند گشت و مملکت گل و بلبل شده و اتوپیایی می‌شود که بیا و ببین.