the secret life of walter mitty2013

وقتی بعد از گذشت 8 سال از ساخت، فیلمی را تماشا میکنی کمتر پیش میاد ان فیلم تو را حیرت زده بکنه. اما زندگی خصوصی والتر میتی از اونهایی بود که شدیدا بهم حس خوبی از زنده بودن و زندگی کردن رو داد.

راجع به زندگی پنهان والتر میتی هم خونده بودم و هم بارها قصد به دانلودش داشتم اما وقتی یک مرد کرواتی با کیف سامسونت میبینی که روی شهر راه میره، و اسم فیلم رو هم میزارن" زندگی پنهان والتر میتی" توقعی نمیره که اونقدر ها بهش جذب بشی. به شخصه منتظر تماشای روزمرگی والتر بودم. اگرچه شروع فیلم با همین روال جلو میره اما مثل اینکه یکهو پاتونو بزارید روی یک تخته پرش و دهها متربالا بپرین. دقیقا همین مدلی روال فیلم تغییر میکنه.

ژانر: ماجراجویی، کمدی، عاشقانه

قرار نیست یک فیلم معمایی تماشا کنیم. قراره یاد بگیریم چطور از زندگی دل بکنیم و فقط از لحظه لذت ببریم.

همونطور که گفتم فیلم زندگی پنهان والتر میتی یک فیلم کاراگاهی معمایی نیست، بخاطر همین هم گره گشایی های فیلم خیلی ناشیانه بنظر میرسه. علاوه بر اون اثار فوق العاده کاراگاهی که در سالهای بعد ساخته شده اند به مراتب سطح توقع مخاطب را بالا میبرند که جای مقایسه ای باقی نمیمونه. اما اگر بدنبال فیلمی هستید که نیازی به دقت و تمرکز بالا برای تماشا نخواهد و یا صرفا برای تغییر حال و هوای زندگی تون دنبال یه فیلم اصطلاحا حال خوب کن هستید، زندگی پنهان والتر میتی را بهتون پیشنهاد میکنم.

قطعا اگر بخوایم از دیدگاه منطقی زندگی عادی به ماجرای فیلم نگاه کنیم، تناقضات زیادی رو میبنیم. چرا تا حالا توی این همه سال همچنین تغییری رو نکره بود ؟ چرا اون شخصیت اکتیو دوران نوجوانی یکهو اینقدر تغییر کرده ؟ چرا خانواده والتر نتونستند به رها شدن از زندان خیالش بهش کمک کنند؟ از این دسته سوالات در انتهای فیلم براتون پیش میاد. اما من معتقدم که نویسنده به خوبی تونسته این نواقص رو با معرفی والتر به عنوان یک فرد خیال پرداز و اصلاحا هپروتی بپوشونه.

همین ویژگی خیالاتی بودن والتر، صحنه های منحصر به فیلمی رو ایجاد کرده، البته در خیلی از فیلمهای سال2010 تا 2015 ، ممکنه با همچنین صحنه سازی هایی مواجه بشیم که با کمی هوشمندی از چند ثانیه قبل میتونید همه چیز رو حدس بزنید و حتی ممکنه بنظرتون کسالت اور هم بیاد اماضربه ای به روال فیلم وارد نمیکنه.

به مرور زمان که جلو میریم،با تغییراتی که در والتر مشاهده میکنیم، این صحنه های خاکستری و دور از روال روزمرگی زندگی والتر هم به صحنه های رنگی و حقیقی ای تبدیل میشوند. این تفاوت رو با تماس های گاه و بیگاه یک فرد دور از فضای داستان به خوبی لمس میکنیم.

بن استیلر رو از کودکی با مجموعه شب در موزه یادم میاد. قطعا در قدرت بازیگری اش شکی نیست اگرچه بازیگرمورد علاقه ام هم نیست اما خیلی روان تونسته بود فضای شخصیتی گنگ والترمیتی، رویاپردازی هاش و دل به دریازدن هاش رو به تصویر بکشه.

در طول روند فیلم با شخصیت ایده ال "شان" مواجهیم که همواره از دور و به عنوان یک معما مطرح شده. در صورتی که والتر ادعا میکنه از ابتدای شروع به کارش در "مجله زندگی" شان رو میشناسه. اما درحق شخصیت شان اجحاف شده بود. بنظرم رابطه طولانی مدت شان و والتر در بازه زمانی کاری والتر قطعا میتونست نقش کمک کننده ای به ماجرای داستان داشته باشه.

شخصیت فرعی تاثیر گذار دیگه داستان "شارل ملهاف" بود که جدای از همه چیز وجود این کاراکتر(نه صرفا روابطش با والتر فقط وجودش در ذهن والتر) تونسته بود یکی از عناصر اصلی ایجاد تغییرات توی والتر باشه.

از داستان که بگذریم، اگر به قابهایی که فیلم بردار در سکانس های مختلف به تصویر کشیده دقت کنیم میبینیم که هر لحظه ای که میتونست تمام تمرکز دوربین رو روی چهره والتر قرار بده، از یک متر عقب تر فیلم برداری رو انجام داده. به خوبی تونسته نشون بده که والتر با اینکه از دور یک فرد عادی بنظر میرسه و در موقعیت های معمولی ادمهای معمولی قرار میگیره، اما توی افکارش کاملا یک فرد متمایز از دیگرانه.

تفاوت اصلی زندگی پنهان والتر میتی با دیگر فیلمهایی در این سبک که زندگی کسالت اور یک کارمند رو نشون میدن اینه که شما فقط قرار نیست با صحنه هایی از چیدمان منتظم میزهای اداری ، قهوه صبح و یا کروات متناسب با کت کارمند ها مواجه بشید. بلکه قراره کنار همه اینها حس متضادشون رو هم درک کنید. قراره از زندگی عادی و روزمره دور بشین و نگاه تون رو نسبت به زندگی تغییر بدید. شاید بعدش شما هم دلتون بخواد بدون تعلق و وابستگی سر به بیابون بگذارید.