بی عنوان!

کمی از من را بردار و گوشه ای پنهان کن برای روز مبادا!

یک وجب از نگاهم و یک دوجین از خنده هایم!

مقداری از آغوشم و یک سیر از هرم نفسهایم!

یک مشت از مهربانی ام و دو بقچه از قهرهایم!

همیشه که باران چالوس به راه نیست!

درختهای سیب طالقان که همیشه شکوفه ریز نیستند!

ساحل رادیو دریا که همیشه آرام نیست!

چنارهای ولیعصر همیشه که سبز نیستند!

همیشه که ساز دلت به وقت کافه های خیابان کاج کوک نیست!

همیشه که حرفها بوی شیرینی و شکلات نمیدهد!

در که همیشه روی یک پاشنه نمی چرخد جانم!

حال دلت همیشه که گل و بلبل نیست!

به وقت دلتنگی ات...

میان تنهایی هایت...

کمی از مرا خرج دلخوشی هایت کن!

مرا برای روز مبادایت نگه دار دلبر جان!

آسیه محمودی