هیچ وقت کاری رو انجام نده که نمی‌خوای

چند وقت پیش بود که این ویدیو رو دیدم. توصیه کیارستمی به اسکورسیزی این بود:«هیچ وقت کاری رو انجام نده که نمی‌خوای» با خودم به فکر فرو رفتم و اصلا از ذهنم بیرون نمی‌رفت.

به زندگیم فکر می‌کردم، به سال هایی که گذشت، به سال هایی که باقی موندن، به کارهایی که همین الان مشغول انجامش اونا هستم، یهو به خودم اومدم و دیدم سر کلاس ریاضی مهندسی نشستم در حالی که حالم از تحصیلات آکادمیک به هم میخوره و هیچ کدوم از حرف هایی که استاد می زنه رو نمی فهمم، یهو دیدم دارم سر کلاس هایی شرکت میکنم که حتی یک زره هم به دردم نمی خوره، یهو دیدم همه کارهایی که دارم انجام میدم جزو اون دسته از کارهایی هستند که نمی خوام.

شوکه شدم همش می‌پرسیدم چرا؟ یهو یاد آخرین باری که از تصمیم انصراف دانشگاه پشیمون شده بودم افتادم، درست حدس زدید ترس از سربازی. فهمیدم این توصیه کیارستمی موقعی قابل انجامه که اختیار داشته باشی. دوباره شوکه شدم، چند روز فکر می‌کردم که در چه چیزهایی اختیار دارم، هیچی، هیچ کدوم از چیزهای مهم زندگیم، تازه فهمیدم که الان تو مرحله بی اختیاری زندگیم هستم، بگذریم نمیخوام بیشتر از این براتون ناله کنم.

از شما میخوام که همین الان فکر کنید و از خودتون بپرسید حق انتخاب و اختیار این رو دارید که به این توصیه کیارستمی عمل کنید؟ اگه اختیارش رو دارید خب پس چرا به این توصیه عمل نمی کنید؟ بال‌های من رو که فعلا سربازی چیده و تو این مرحله از زندگیم مجبورم خیلی از کارهایی که نمی‌خوام رو انجام بدم اما از شما خواهش میکنم که اگه واقعا اختیار این کار رو دارید به این توصیه کیارستمی عمل کنید.

به امید روزی که همگی اختیار عمل به این توصیه رو داشته باشیم.

این دلنوشته رو، سال ۱۳۹۹ توی روزهای تاریک بهار، در اوج ترس از کرونا نوشتم.

این نیز بگذرد

من یه پادکست هم دارم که می‌تونید اینجا بهش گوش بدید.