خارخار! (یک)

نسخه جدید!

نسخه جدید هر چیزی را می‌توانم پیدا کنم الّا خودم! واقعاً من نمی‌توانم نسخه‌ی جدیدی داشته باشم؟! نسخه‌ی جدیدی که مثل نسخه‌ی جدید هر چیز دیگری، حداقل کمی از نسخه قبلی‌ام بهتر باشد.

نسخه‌ی جدیدم را از کجا پیدا کنم؟ هر صباح به این امید از خواب بر می‌خیزم که نسخه‌ی جدید خودم را بیابم. امّا از صبح تا شب به دنبالش می‌گردم و نمی‌یابم. البته گاهی احساس می‌کنم یافته‌ام، ولی خوب که دقیق می‌شوم می‌بینم نسخه‌ی جدیدی که یافته‌ام، یا تقلّبی است یا از نسخه‌ی قبلی‌ام بدتر است، بنابراین شب را شکست خورده و پُر از دردِ جُستن‌ها و نیافتن‌ها، به بالین می‌روم.

بالین؟ چه بالین رفتنی؟! خواب؟ چه عرض کنم؟! خواب عمیق؟ یادم رفته که اصلاً چگونه است؟! خواب سطحی؟ پس از صرف چند دمنوش مثلاً مقوی اعصاب و چند قرص مثلاً آرامبخش مانند زاناکس، پرانول، نورتریپتیلین و... ، فقط کمی، آن هم همراه با مقدار زیادی التهاب، دلهره و نگرانی. نگرانی از فردایی، رفتنی، جستنی و نیافتنی دیگر!

چه کسی گفته جوینده یابنده است؟! اگر اینطور است پس چرا هر چه می‌جویم، کمتر می‌یابم و بیشتر دور می‌شوم؟!

مطلب قبلیم:

حُسن ختام: تقدیم به تمام کسانی که به دلیل این کرونای لعنتی یا به هر علّت دیگری، کسی را از دست داده‌اند و یا مثل بنده، خودشان را از دست داده‌اند.