پیچیدگیهای جهان را ساده میکنند و به نوید یقینی سستبنیاد، ریشههای شک و کنجکاوی را، که دو شرط اول تفکرند، برمیکنند.
سلام بر لینوکس و دوستانش
یکی از دوستان مقاله جالبی را در ویرگول منتشر کرده و به معرفی زبانهای برنامه نویسی مؤثر پرداخته بودند. با خواندن این مقاله یاد دوران دانشجویم در سالهای ۸۲ تا ۸۶ در دانشگاه کرمان افتادم. در آن سالها زبانی که در دانشگاه تدریس میشد زبان c و c++ بود زبانهایی که در زمان خودشان زبانهای قدرتمندی بودند اما حقیقتش در آن سالها دیگر جایی در بازار کار نداشتند. سیستم عامل بلا منازع دسکتاپ ها هم مثل امروزه ویندوز بود. بچههای انجمن علمی گروه مهندسی کامپیوتر سی دی های ویژال استدیو را آورده بودند ما هم رفتیم گرفتیم و ویژال استدیو۲۰۰۳ و ۲۰۰۵ بر روی xp نصب کرده و برنامه نویسی پنجره ها را شروع کردیم. امکانات c# خیلی بروزتر از زبان مانند c بود به همین دلیل در آن سالها تب c#بین دانشجو ها فراگیر. و همه به صورت خودخوان شروع کردیم به یاد گرفتن c#.
در آن زمان ها اینترنت دایل آپ بود بسیار گران و کند. به همین دلیل کسی آشناییت با لینوکس ونرم افزار های متن باز نداشت اگر هم کسی به سراغ این فضاهایی کاری میرفت با مشکلاتی که مواجه میشد پس از مدتی انگیزه خود را از دست میداد چون چند سالی با اینترنت پر سرعت فاصله داشتیم تا بتوانیم سیستم عامل ها را از طریق اینترنت بروز کنیم یا اگر مشکلی داشتیم با مراجعه به فروم ها برطرف کنیم.به دلایلی از این دست کمتر کسی با جاوا، پایتون، لینوکس و پی اچ پی آشنای داشت. غالب محصولات نرم افزاری اتوماسیونی که در آن سالها نوشته شد به زبان دات نت بود که هنوز در سازمان های ما استفاده می شوند. و با سیاستهای انحصاری مایکروسافت موجب وابستگی شدید تر سازمان های ما به ویندوز شدهاند چون این نرمافزار ها فقط بر روی ویندوز و خندهدار تر اینکه بر روی ویندوز های قدیمی نهایت ویندوز ۷ قابل اجرا هستند.
این زمان ها گذشت تا در سال ۹۰ توسط یکی از دوستان با لینوکس ابونتو آشنا شدم با ترس و لرز بر روی لپ تاپم نصب کردم انوقت بود که دیدم اصلاً آن سیستم عامل ترسناکی میگفتند نیست مثل ویندوز است بسیاری از کارها که میخواستیم انجام بدهیم براحتی امکانپذیر بود. و البته ترمینال قدرتمندش که خیلی از جاها فریادرس ما می شد. البته برای یک تازه کار زود بود که به سراغ ترمینال بروم. علاقه من به لینوکس مرا وادار کرد از دات نت دل بکنم به سمت زبانهایی مانند php و پایتون بروم. وقتی که سنگ لاخ ها اولیه لینوکس عبور کردم و یاد گرفتم چگونه مشکلاتم را حل کنم زیبایی دنیایی نرمافزار های متن باز برایم دو چندان شد. باورکردنی نبود زبانهایی که حتی کد کتابخانه هایشان هم در دسترس بود. سیستم عاملی که هیچ نقطه پنهانی از کاربرش نداشت.
یادم هست زمانی که با دات نت کار میکردیم هر فایلی که می نوشتیم یکسری فایل هم دات نت در پوشه پروژه تولید میکرد بسیاری از این فایلها محتوی غیر قابل مشاهده داشتند اما برای اجرای برنامه لازم بودند. زمانی که با نرم افزارهای متن باز شروع به کار کردن کردم دیدم همه چیز را باید خودمان تولید کنیم هیچ فایل مخفی وجود ندارد. به همین دلیل من کمتر دیدم کسی برنامه با زبانها متن باز بنویسد و با مشکل قابلیت حمل مواجه بشود یعنی بر روی سیستم دیگر نتواند اجرا کند. اما این مشکل در دات نت رایج بود و هنوز هم هست. تصویر داشجویان کیس بدست برای ارایه پروژه هنوز در ذهنم هست.
ضمن ادای دینم به ویندوز و نرم افزارهای تجاری که در ویندوز در آن سالها به صورت رایگان استفاده میکردیم، باید بگویم از وقتی لینوکس را نصب کردم خیلی چیزها از سیستم عامل یاد گرفتم. زبانهایی متن باز زبانهایی قابل حمل تر به نظرم آمد. امروزه با گسترده شدن وب تصور میکنم دوران نرمافزار های متن باز شروع شده است. و انحصار مایکروسافت در حال شکستن است. یادش بخیر نرمافزار گلستان فقط با مرورگر اینترنت اکسپلوره باز میشد از این دست کارها مایکروسافت برای تقویت انحصارش کم انجام نداده. به همین دلیل من توصیه همیشگی من به اطرافیان استفاده از نرمافزار های متن باز است خودم مروج این نرمافزارها و زبانها.
مطلبی دیگر از این انتشارات
پردازشگر کوانتومی سیکامور
مطلبی دیگر از این انتشارات
Web Slice ها در Internet Explorer 8.0
مطلبی دیگر از این انتشارات
یک سوال برنامه نویسی; بهترین روش برای مستند نویسی API چیه به نظرتون؟