بازیاتو، خیلی ساده خیلی سخت

یک سال گذشت!

تابستان سال 96 بود، اواسط تیر ماه با یکی از بچه ها تو کافه نشسته بودیم و داشتیم راجع به مشکلات بازیساز های کوچیک حرف میزدیم؛ خیلی تصادفی بحثمون سمت رسانه ها رفت و دیدیم که واقعا رسانه فعالی تو ایران واسه بازی های موبایلی نداریم.

همونجا بود که یک شیک شکلات جدید سفارش دادم و خیلی جدی شروع کردم به بررسی تاثیرات رسانه ها بر روی انتشار موفق یک محصول ( از من به شوما نصیحت، مصرف شوکولات قَبلی فِک کردن خیلی فایده دارِد)

چند روزی این بررسی و تحقیق طول کشید و سرانجام اول مرداد ماه، سر کلاس ریاضی دو ایده اولیه را با فرشاد (خسته ترین وبمستر ایران) در میون گذاشتم؛ فرشاد بنده خدا که هنگ کرده بود با رویا پردازی های من قانع شد که اجراش کنیم.

3,4 روزی طول کشید تا از بین 300 اسم یک نام خوب، مرتبط و البته با دامنه آزاد پیدا کنم.(دامنه را خریده بودن و بدون محتوا، فی امان خدا ولِش کرده بودن)

روز 5 مرداد تو تاکسی، قبل از رسیدن به محل کارم دامنه را خریدم و روی هاستی که داشتم DNS را ست کردم. حدود ساعت ده صبح اطلاعات را به فرشاد رسوندم و اونم کارای طراحی اولیه سایتو شروع کرد.(فرشاد دامنه تحویل میگیره، سایت تحویل میده)

خیلی زمان نداشتیم که از پایه طراحی کنیم، پس از بین بهترین قالب های وردپرسی یک قالب را انتخاب کردیم و فرشاد ساخت و ساز را شروع کرد.(قالب اصلی را ببینید باورتون نمیشه این اونه، اونم اینه)

تا فرشاد اون سمت را داشت جلو میبرد منم رفتم دنبال کار جذب نیرو و مشخص کردن رنگ و...( دمتون گرم که تو پرانتزارا هم میخونین )

سرانجام 20 شهریور 96 شد آنچه شد، بازیاتو کوچولو متولد شد.

بازیاتو را شاید بشه اولین وبسایت معرفی، نقد و بررسی بازی های موبایلی دونست.

جایی که ما در اون هر بازی موبایلی را آزادانه نقد و بررسی میکنیم.

یک هفته بعد از تولد دیدیم اوه اوه، چه سوتی دادیم ما، کاربر ها فکر میکنن ما اسممون را از یک سایت معروف دیگه تو حوزه تکنولوژی کپی کردیم.

( چه قدر کوبیدنمون و به چالش کشیده شدیم خدایی)

دوباره کلی اسم انتخاب کردیم که اسممون را عوض کنیم اما نشد، چیزی که به دل بشینه پیدا نکردیم، ریسک را پذیرفتیمو جلو رفتن را شروع کردیم...

اسم بازیاتو از کجا اومد؟

خب ما قرار بود بازی هایی که خوبه که تو رو گوشیت نصب کنی را بهت پیشنهاد بدیم یا قرار بود بازی های تویِ بازیساز گرامی را دیگران معرفی کنیم؛ "بازی های تو" به گویش اصفهانی میشه بازیاتو، بازیهاتو، بازیادا.

به همین سادگی...

شیرینیاش (شیرینی هایش)

به کمک بازیاتو ما با کلی بازی باحال آشنا شدیم، کلی توسعه دهنده خوش ذوق ایرانی را شناختیم و یک عالمه دوست با معرفیت پیدا کردیم.

هر کسب و کاری را که شروع میکنی خیلی ها بهت بار منفی میدن که آقا نمیشه...

اما خیلی ها هم تشویقت میکنن که میشه، جلو برو، تازه اولشه

بازیاتو شاید اولین کار من نبود اما قطعا تنها کاری بود که این همه انرژی مثبت از طرفش بهم رسید.

بازیاتو تو سه ماه اول به نقطه سر به سر رسید و این برای ما خیلی خوب بود.

تلخیاش (تلخی هایش)

تنها زمان تلخی بازیاتو وقتی بود که عضوی از تیممون جدا میشد، حالا چه به دلیل درسی، چه کاری و یا حتی عدم علاقه کافی به بازی های موبایلی

ممنون از کسایی که به هر نحوی در این یک سال تو خانواده ما بودند:

ا.خ

م.ر

ک.ب

ع.ر

ح.و

(کلاس داشت گفتم بزار اینطوری بنویسم، فرشاد مدیونی فک کنی از مقاله تو کپی کردم)

فرشاد قصه ما:

virgool.io/@fga.farshad

ممنونم از

تیم خوب و دلسوز بازیاتو ( بی تیم، هیچ کاری درست انجام نمیشه، تو کسب و کار ارتش تک نفره نداریم)

آقای ابوالفضل شرافت (خودمو نمیگم، مهندسی که با تمام مشغله های کاریش همه جوره حامی فکری ما بودن)

خانم بکرانی (دوستانه و با تمام انرژی به ما یاری رسوندند و با پیشنهاداتشون ما را به راهمون امیدوار کردند)

علی جهانی عزیز (مدیر پاسارگاد وب که میزبان ما بوده و هست، علی هم همه جوره هوای بخش فنیمونو داشته)

و سایر دوستان که همه جوره با ما بوده اند و خواهند بود.