و تنهایی من شبیخون حجم تو را پیش‌بینی نمی‌کرد...

درس برنامه‌نویسی مقدماتی که به بی‌پی (BP: Basic Programming) یا مبانی (مبانی برنامه‌نویسی) معروفه به آموزش برنامه‌نویسی تحت زبان Java می‌پردازه.کلا هدف این درس اینه که شما با مفاهیم برنامه‌نویسی آشنا بشین و بتونید با استفاده از جاوا یه چیزی که توی ذهنتون دارید رو پیاده‌سازی بکنید. دقت بکنید هدف این درس حل مسائل الگوریتمی نیست.

زمانی که برای این درس باید صرف کنید بسته به آدمش و درجه سختی تمرین‌ها و پروژه‌ای که بهتون میدن (اگر پروژه‌ای در کار باشه) مقدار خوبی متغیره ولی خب می‌تونم این رو بهتون بگم که این درس یکی از مهم‌ترین درس‌های یک دانشجوی ترم اولی مخصوصا رشته علوم کامپیوتر هست که خب اگر وقت کافی رو روش نذارید یا تو همون درس یا در ادامه در درس‌های آینده (نمونه بارز و نزدیکش برنامه‌نویسی پیشرفته یا AP) و زندگیتون دچار مشکل می‌شین برای همین می‌خوام این هشدار رو بهتون بدم که این درس رو جدی بگیرید و خوووب براش وقت بذارید؛ روی مفاهیم مسلط بشین، به برنامه‌نویسی عادت بکنید (مثل یک مهارت می‌مونه که باید با وقت گذاشتن و تلاش کردن کسب بکنیدش، مثل رانندگی)، با محیطی که توش قراره برنامه بنویسید آشنا بشید و بهش عادت بکنید (مثلا شورت‌کات‌ها و قابلیت‌هاش رو پیدا بکنید و ازشون استفاده بکنید. این کار برنامه‌نویسی رو لذت‌بخش‌تر و جذاب‌تر می‌کنه).

در نهایت چند تا پیشنهاد بهتون بکنم که ایشالا موجب رستگاریتون در دنیا و آخرت بشه:

۱- از همون H عه "Hello World" که یاد میگیرید پرینت کنید شروع کنید به تمرین و کدینگ (به این منظور میتونید از TAهای درس برای گرفتن سوال و یا سایت مناسب کمک بگیرید)

۲- در خود کلاس‌ها و همینطور کلاس‌های TA حضور جدی بهم برسونید!

۳- سوال بپرسید حتما! از همه! به این ترتیب: ۱- گوگل ۲- همکلاسی ۳- TAها و سال‌بالایی‌ها ۴- استاد

توصیه نهایی: در هر قسمتی اگر حس کردید که ضعیفید و نمی‌فهمید و از این دست چیزها اولا نگران نشید. برای کسی که برنامه‌نویسی از قبل بلد نبوده و تازه داره آشنا میشه طبیعیه. یک زبان و طرز فکری هست که طول می‌کشه بهش عادت کنید. ولی اگر حس می‌کردید نیاز شدیدی دارید و احساس ناامیدی زیادی بهتون دست داد حتما با TAها و یا استاد درس مطرح بکنید و پیگیریش بکنید.