اسکلت کلی برنامه ریزیم | اصلاح برنامه ریزی (1)

لطفا با چشم شک و انتقاد این متن رو بخونید و بدونید کسی که اینو نوشته با خودشم نمی دونه چند چنده
این روش ها برای من و تازه اون هم فعلا ، کار می کنه پس هیچوقت بخاطر یه متن یا هر چی به کل برنامه.ت و خودت حمله نکن (برای نوجوان های تشنۀ مطلب گفتم اینو ، چون یادمه قبلا هر کی هر چی می گفت استفاده میکردم و متحول میشدم در حالی که نباید اجازه میدادم هرچیزی متحولم کنه و تغییر لزوما خوب نیست حتی اگه پیشنهادش از طرف فرد موجهی باشه (اصلا موجه یعنی چی ؟! )) ، ما فقط میتونیم یه کوچولو از اجزا کار همدیگه استفاده کنیم و سیستم خودمونو یکم مناسب تر کنیم ، پس وظیفته :) که تو هم یافته های خودتو بنویسی تا از تجربه هات استفاده کنیم ( منظورم اینه که : بدبخت میخوای جمع کنی کجا ببری یافته هاتو؟ )

شووروو

قبلا منتظر روزای تر و تمیز بودم ، تا اتو کشیده و مرتب کارارو انجام بدم و همه چیو دقیق انجامش بدم و تیک های برنامه ام کامل باشه ؛
تا اینکه بالاخره تسلیم این واقعیت شدم که کارای غیرقابل کنترل و اتفاقات غیر قابل پیش بینی زیادن و امیری که فقط با برنامه ریزی دقیق و غیرقابل انعطاف میتونه کار کنه بازدهی کلی اش میاد پایین ، چون وقتی میگی من امروز اینهمه کار رو حتما و منظم انجام میدم ، اگه وسطش مشکلی پیش بیاد و یکیشو انجام ندی انرژی ذهنی.ت تا حد زیادی تخلیه میشه و احتمال سرخوردگی و احتمال ادامه ندادن برنامه ریزی در بلند مدت میره بالا.

گوشزد نکاتی به خودم برای برنامه ریزی بهتر تری نسبت به دیروزها :

1- شب قبل یه لیست آرمانی از کارایی که امروز قراره بکنی تهیه کن

حتما و حتما مطمئن شو که لیستی که داری تهیه.ش میکنی مخصوص خودت و نیازهاته و بر طبق آرمان ها و رویاهای ایلان ماسک نیست .
بنظرم زیاد شلوغش نکن چون لیستای بلند مثل ملت مورچه ها زیر تختت ترسناک ان و بجای اینکه نشون بدن این نقشه رشدته ، تو صورتت داد میزنن که این مدرک بدبختیته ، تو که برای ترسیدن برنامه نریزیختی ، برای رشد و امید بیشتر و رضایت بیشتر از زندگی برنامه ریزی کردی.

2- کارها رو ارزشبندی و سپس اولویت بندی کن ؛

اهمیت کارها رو اینجوری و با این سوال میشه تعیین کرد : کدوم کار ها اگه انجام نشن هزینه های بیشتری به بار میارن ؟ و یا کدوم کارها اگه انجام بشن سودهای بیشتری نصیبمون خواهند کرد ؟ که البته تو این زمانه چیزی که بهمون فایده نمی رسونه کلا ضرره (استراحت و تفریح هردو به اندازۀ معقولشون معقول و مفیدن) ، اگه اون کار خودش ذاتش هم مضر باشه که دیگه اصلا جمع کن :)

3- برای کارها زمان تقریبی در نظر بگیر و مشخص کن تقریبا میخوای چیکار کنی - امروز میخوای در این زمان مشخص ، تقریبا چه خروجی ای از این کار بگیری

زمانی که در نظر میگیری اگه یکم کمتر باشه ، باعث میشه متمرکز تر کار کنی و از کش اومدن کار جلوگیری میکنی؛
یه نکته تکنیکی هم محمد رضا شعبانعلی کشف کرده اونم اینه که : وقتی مثلا در نظر میگیری من 2 ساعته این کار رو تموم خواهم کرد اگه 1.5 ساعته تمومش کردی ، نیم ساعت بقیه رو نوش جونت (این باعث میشه تشویق شی به زودتر تموم کردن) و از سری های بعد که سرعتت بالا رفته میتونی به جای در نظر گرفتن 2 ساعت برای اون کار ، 1 ساعت و 45 دقیقه در نظر بگیری و رفته رفته سرعت و تمرکزت بره بالا ؛
تکنیک دقیقا برای این سبک کار نبود ولی اینجا و اینجاش به کارم میاد.
اوایل ، احتمال اینکه اون دو ساعت بشه سه ساعت زیاده ولی با گذر زمان که اطلاعات و تجربه ها میرن بالا و بدنبال اون ، خوشبینی ها و بدبینی ها به واقع بینی ها نزدیکتر میشن و درصد خطاها میان پایین ، منظورم اینه که این زمان ها رو در حد توانت کنترل کن بقیه.ش رو نگران نباش چون به مرور زمان دقیق تر میشی.
اگه نمی تونی یکی دوساعت یه جا متمرکز شی ، بیا و به جمع پشه ها بپیوند ، و از تکنیک پومودورو استفاده کن یعنی : هر راند = «25 دیقه کار و 5 دیقه استراحت» ، و بعدِ هر سه چهارتا راند یه استراحت مشتی یه ربعی یا نیم ساعته یا یه ساعته بکن (میگم استراحت مشتی چون هرکاری نباید بکنی تو اون استراحتت ، باید اون کاریو بکنی که خیلی بهت انرژی تزریق میکنه تا بتونی برای 3 راند بعد آماده شی) - بنظر هرروز نهایتا میشه 12 تا 14 تا راند پربازده داشت.

4- حالا اولین وقت آزادی که گیر آوردی از مهمترین کارت شروع کن

اگه اون وقت آزادی که گیرش آوردی 1 ساعته و تو برای انجام کار فعلی 2 ساعت نیاز داری ، نصف کار رو انجام بده (البته این مبارزه شخصی منه با شلوغیای دنیا ، ممکنه به مذاق یکی خوش نیاد که کار رو نصفه انجام بده ولی هرکدوم هزینه هایی دارن باید ببینیم نصفه نصفه انجام دادن برای خود شخص ما بازدهیش چجوریاس؟ - تازه من امتحان کردم وقتی وقت کمه آدم قویتر و سریع تر کار می کنه چون وقت کم باشه هر چیز اضافی ای که تمرکزتو بگیره به سزای عملش میرسه ، اینم یکی از قابلیت های کمبود زمانه که فحش های عمیق یادت میده) بعد با همین روند وقت های آزادی که در طول روز بدست میان رو مثل الماس بگیر و به ترتیبِ اولویت ها کارها رو توشون انجام بده ، اینجوری دیگه نگران نیستی که یه کاری بعدِ این پیش بیاد ، چون اگه پیش بیاد استوپ میزنی و وقت آزاد بعدی از همون جا ادامه میدی(این حرکت برای اونا که مرزی بین ساعت های روزشون و کارهاشون وجود نداره و شلوغ پولوغن خیلی مفیده ، فقط باید مراقب باشی که هرچیزی اجازه نده که کاررو متوقف کنی ، مخصوصا غیرفوری های غیر مهم و بیشترِ فوری های غیر مهم ، خلاصه خودتیو خودت و هر گلی هم میمالی به سر خودت میمالی ، پس اجازه نده زمان کممم و انرژی.ت رو هر «با همه چیز» ای بدزده ازت) .
پس اگه الان وقت آزاد بدست آوردی و انرژی هم داری (تنور داغه رو با نون های توش باهم داری) اصلا معطلش نکن ، این زمان ها در طول روز و در طول عمر خیلی کم یابن و اصلا نباید برابر با ساعت های معمولی در نظر بگیریمشون .
به قول صدرا علی آبادی : چیزایی که تو این دوسال بدست آوردم بخاطر فقط شیش ماه کار پراکنده و عمیقیه که تو این دو سال انجام دادم.
تازه یه چیزی هم هست که موهامو ریزوند : ما در طول روز فقط 4 ساعت میتونیم کار عمیق انجام بدیم ، اگه اینو اشتراک بگیریم با وقت هایی که تحت کنترلمونه ، تازه میبینیم که وقت هامون چقدر کم و الماسن و چقدر باید محتاط و خسیسانه خرجشون کنیم
و آیا چجوری دلمون میاد تو اون زمان دمپایی های تتلو و انگشتای پاشو سین کنیم؟ :)
یعنی کسیو میخوای ترور کنی وقتشو بگیر ، چون هم نمی دونه کی چه بلایی سرش آورده و هم بلای بزرگی سرش آوردی.
این کم زمانی و فرا فیلتر شدنش بوسیلۀ کمبود زمانِ با کیفیت ، برام اینو روشن کرد که امیر آغای گل تو که الان پهن زمینی و میگی حالا وقت هست برای انجامش ، میبینی که حالا وقت نیست برای انجامش و دقیقا الان باید انجامش بدی و وقت قابل کنترل تو این زمانه خیلییی کم یاب شده ، تازه توشون باید تفریحات و نیازهای زندگی رو هم در نظر بگیری (پس آیا ما حق چرخیدن در اینستاگرام را چقدر داریم؟ وقتی که حتی باید تفریحاتمون هم گزیده و پر مغز باشن تا تو زمانای کم به روح و روانمون هم برسیم) علاوهههه بر اون یک ساعتِ الان برابر با یک ساعتِ عصر یا بعد سر و کله زدن های شلوغ پلوغ نیست .
حالا که هر وقت آزادی رو که پیدا کردم با کارهای مهم و تفریحاتم پرشون کردم ، ممکنه چند کار رو در طول روز انجام نداده باشم ، چون کارهای غیرقابل کنترل پیش اومدن ، ولی منکه دیگه ناراحت نیستم چون تا اونجایی که دست من بود مهمترین هارو انجامشون دادم (میدونم که تمام تلاشمو کردم ، بقیش دست من نبود)

بالاخره 5 - آخر هفته چک کنیم ببینیم وضعیت هفته پیش چجوریاست ، آیا راضیم از خودم و کارام؟ اگه نه چه آپدیت هایی لازمه و ...

دلیل اینکه آخر روز وضعیت رو بررسی نمی کنیم اینه که 24 ساعت به اندازه کافی ، کافی نیست که بشه توش خودمونو قضاوت کنیم ، ممکنه سه شنبه پدر خرمدین تر زده باشه به کل روزمون و روانمون اصلا اجازه نده که اون روز درست کار کنیم ولی فرداش می تونیم به خودمون برگردیم و بلند شیم ؛
الان که اینو مینویسم میفهمم اخبار دیدن چقدر بازدهی رو میتونه پایین بیاره ، همچنین آدم ها و محیطای سمی.
این متن بسیار ناقصه و هنوز اوله راهه ، دوباره میام و دوباره سر خودمو میخورم ، الان که اینو نوشتم فهمیدم که وقت خیلی کمتر از اونیه که فکر میکردم :) و باید خیلییی تر روش مانور بدم و اجزای سیستم پاره پورمو اصلاح کنم .