The Man Who Writes
نقدی بر فیلم پنجرهی عقبی اثر آلفرد هیچکاک
پنجره عقبی هیچکاک یکی از آثار مهم تاریخ سینماست. کم پیش میآید که فیلم های تک لوکیشنی مثل این فيلم و شاهکار لومت، ۱۲ مرد خشمگین ساخته بشوند که مخاطب رو میخکوب کنند. فیلمبرداری فیلم بسیار جذاب است، مخاطب همچون جیمی استوارت درون خانه است اما توانایی دیدن خانه های مقابل خود را دارد.
بازی استوارت فوق العاده است کمترین حرکات را دارد اما به چهره او در کلوزآپ ها نگاه کنید! چقدر متمرکز و
دقیق بازی میکند؛ گریس کلی چقدر بودنش در روایت شاهکار هیچکاک کمک می کند و به قولیحرکت آخر را خود وی انجام میدهد!
از بازی ها و فیلمبرداری گفتیم، تدوین فوق العادهی این فیلم را فراموش نکنیم که به طرز شگرفی عالی انجام شدهاست. موسیقی برنارد هرمن نیز در این فیلم بسیار گوشنواز و شنیدنی است.
از همهی مقام های سازنده فیلم نام بردیم اما کسی که همهی اینها را دور هم جمع کردهاست کسی نیست جز؛ آلفرد هیچکاک استاد فرم سینما
مسعود فراستی بدرستی میگوید که هیچکاک:
همیشه استاد است!
مطلبی دیگر از این انتشارات
جزیره شاتر _ صدرا پس از تماشای این فیلم
مطلبی دیگر از این انتشارات
معرفی فیلم "مارتین ادن"
مطلبی دیگر از این انتشارات
نقد فیلم سامورایی اثر ژان پیر ملویل