تکنیک کاربردی برای رهایی از "تفکر همه یا هیچ"

بسم الله الرحمن الرحیم و صل الله علی سیدنا محمد و آله طاهرین
تو فکر این بودم که اولین پستم رو توی ویرگول چی بنویسم که گفتم بهتره با چیزی که خودم دغدغه اش رو دارم شروع کنم بعد امدم فکر کردم که رسمی بنویسم یا خودمونی که گفتم ما که غریبه نیستیم. پس اگه میبینید که لابه لای نوشته هام غلط املایی دارم دیگه من از جامعه فارسی زبانان پوزش می طلبم.

لازم به ذکر که من روانشناس نیستم بلکه این راهکارها چیز هایی هست که من با توجه به مطالب پراکنده ای که خودم به دست آوردم در یک جا جمع کردم که یه جورایی تکنیک های CBT هست پس اگه واقعا میبینید که نوشته من نیاز به اصلاحات داره اگر دوست داشتید بگید !!!

تفکر صفر یا صد | سیاه یا سفید یا هر اسم دیگه ای ، یک نوع چارچوب فکری هست که برای هر چیزی تنها و فقط دو جنبه رو میبینه یکی جنبه ی روشن قضیه که در اون حالت همه چیز کامل و عالیه یعنی 100 درصد و نیمه تاریک که در اون هیچ چیز وجود نداره یعنی 0 درصد.

اشکال این نوع تفکر عدم تطابقش با دنیای واقعیه چون ما در دنیای واقعی حالت های بسیاری رو از یک مفهوم یا یک چیز داریم که نه میشه بهشون بگی صفر و نه میشه بهشون بگی 100 درصد بی عیب و بی نقص

اینجوری که از شواهد معلومه ذهن ما برای راحتی کارش یه جورایی سعی میکنه گزینه های وسط یعنی رنگ های خاکستری و اعداد 1 تا 99 رو فیلتر کنه تا بتونه راحت تر تصمیم گیری کنه .

به این معادله دقت حاصل فرمایید: اقای X عقیده داره که " من یا باید فلان پروژه رو کامل انجام بدم یا اصلا انجام ندم " ، " من یا باید نفر اول بشم یا اصلا رتبه نیارم" ، " من یا باید یک رژیم غذایی بی عیب و سخت بگیرم یا باید اینقدر بخورم تا بترکم " و هزارن هزار مزخرفات این چنینی

توی این معادله آقای X اگه بشینه یک لحظه فکر کنه که اگه همه آدم و عالم این فکر رو داشتن هیچ کس به هیچ جا نمیرسید شاید قوانینش رو عوض میکرد ولی ما که خودمونیم به این راحتی ها هم نیست چون که یه جورایی این تفکر یه عینکی شده روی مغزمون و بهتره بگم یه جورایی با این طرز تفکر شرطی شدیم همین خود شما چند ساله که دارین به این شکل فکر می کنید و در نهایت تصمیم می گیرید ؟؟؟ من به شخصه از موقعی که یادم می آید.

اصلا بابت این طرز تفکر خودتون رو سرزنش نکنید چون پارامتر های بیرونی خواسته یا ناخواسته ی زیادی در شکل گیریش موثر بودند پس خواهشا به دنبال مقصر قضیه هم نباشید.

پس ما باید به خودمون بفهمونیم و یه جورایی یادبگیریم که این دنیا به شدت انعطاف پذیره و تنها دو جنبه رو در خودش جای نداده بلکه در بین سیاه مطلق و سفید مطلق رنگ های بسیاری هست مثل خاکستری و ... بین 0 تا 100 اعداد بسیاری هست مثل 63 و...

اما چه جـــــــــــــــــــــوری ؟!!!!

قدم اول : مشخص کردن اون حوزه ای هست که شما در اون دچار این طرز تفکر (کافر به حقیقت یا خطاشناختی) هستید.

قدم دوم : دانلود فایل word این جدول زیر است که برای دانلود اینجا کلیک کنید.

قدم سوم: راحته فقط کافیه تو همون حوزه که مشخص کردید اون دو حالت صفر و صد رو یادداشت کنید. اون قسمت های تیره هم فونتش رو سفید کردم خیالتون راحت !!!!

قدم چهارم : سخت ترین قدم که خدا به خیر برسونه بشنید و فکر کنید که حالا بین این دو حالت 0 و 100 چه حالت هایی رو میتونید بنویسید.( شاید بگید که اقا نمیتونم 5 تا حالت اخه از کجا بیارم منم در جواب این افراد میگم شرمنده به من ربطی نداره باید این قدر فکر کنی تا یه چیزی بیاد غیر ممکن هم نیست من خودم انجامش دادم )

قدم پنجم : حالا دیگه باید جدول رو پر کرده باشید. دستتون رو بزارید زیر چونه و به این فکر کنید که اگه من کاری رو انجام بدم ایا واقعا حالتی که براش پیش میاد 0 یا 100 هست؟ اخه اینجوری که من میدونم موقعی حالت یه کار 0 پیش میاد که اصلا انجامش ندی !!!!!!

قدم ششم: دستتون که هنوز رو چونه اس؟ خوبه ، حالا به این فکر کنید که آیا این حالتی که من برای سطر 100 نوشتم خداوکیلی ته قضیه است یا هنوز هم میتونیم حالت بالاتری در نظر بگیرم براش که اصلا بشر قادر به انجامش باشه؟ اینجوری یاد میگیریم که هیچ وقت 100 درصدی وجود نداره چون میتونی حالت بهتری رو براش در نظر بگیری و حالت قبلیت دیگه 100 محسوب نمیشه!!!

نتیجه : کار هایی که انجام میدیم ، چیزی که هستیم ، همیشه بین 0 تا 100 هست.

قدم هفتم : این تمرین را به مکررات انجام دهید (البته این توصیه رو هم به خودم میکنم) تا با تکرارش نتیجه بالا در ذهن بنشینه و یه جورایی به این دانسته ایمان بیاریم.

دیگه چیزی به ذهنم نمیرسه بهش اضافه کنم ولی لازم میدونم که این سوال رو از خودم بکنم که ایا محمدمهدی این راهکاری که گفتی یه راهکار عالی و بی نقصه؟ منم میگم نه معلومه که نیست !!

شاید عالی نباشه که نیست ولی شاید کاربردی باشه که هست !!! و اینکه مهمه !! مثل همه چیز هایی که در دنیا وجود داره.

در پست بعدی ان شاالله میخوام درمورد کمالگرایی بگم و البته تکنیک تا ببینیم چرا اصلا ما حالت هایی رو که بین 0 تا 100 به دست میاریم رو نمیپذیریم.

من این پست رو هدیه میکنم به مولام صاحب الزمان که ان شاالله قدمی مثبت باشه در راه فرج این عالیقدر گرانبها با ختم صلوات بر محمد و آل محمد.