برنامه نویس، در تلاش برای نوشتن، کتاب مثل خون در رگ من. اینستاگرام من: @mammad.aghaei
امید در بازی Planet of Lana
هر از چند گاهی یک بازی ای از راه می رسد و باعث می شود این دست و ذهن من به کار بیاد و مغزم بهم دستور بدهد که برو و یه متنی بنویس. میخوام از تجربه خودم از این بازی مستقل و درکی که ازش داشتم براتون بگم.
(اگر هنوز بازی را تجربه نکردید، بهتره اول برید بازی کنید و بعد بیاید این متن رو بخونید)
در میان این همه بازی های بزرگ و با بودجه های کلان که از هر طرف می آیند و تمام تجربه های بچگی ما را خراب می کنند، یک سری بازی ها هستند که یادآور این می شوند که اصلا چرا بازی می کنیم. البته منظور ام از بازی های بزرگ، روش جدید استودیو های AAA هست که بازی را اول منتشر می کنند بعد تازه به سراغ بهینه سازی و یا حتی تولید محتوا بازی می روند.
من قبل از شروع بازی اطلاعاتی از داستان و یا حتی گیم پلی بازی نداشتم. و تجربه ام بطور تقریبی بصورت خام شروع شد. وقتی بازی را شروع می کنید، محو فضای شاد و رنگ های روشن می شوید و پیش خودتان فکر می کنید با یک بازی بسیار شاد و فان روبرو هستید. اما حتی فکرش ام نمی کردم این بازی من را به یک سفر عمیق و فلسفی ببرد.
داستان در محیط و صدا
در بین روش های داستان سرایی در بازی، این بازی بطور کلی وابسته به محیط است. و همین محیط کار خودش را به خوبی انجام می دهد. نیازی نیست کلمه ای گفته شود یا نامه ای در یک اتاق پیدا شود که شما را از داستان و پس زمینه بازی مطلع کند. و به راستی این بازی نیازی به چنین چیز هایی ندارد. داستان بازی در ظاهر ساده است و شما فقط نیاز دارید که بازی را باز کنید و غرق این دنیای زیبا شوید.
اما داستان سرایی در محیط این بازی خلاصه نمی شود. شخصیت های بازی به زبان مخصوص خودشان صحبت می کنند و شما در ظاهر چیزی از حرف های آن ها نمی فهمید. اما چه چیزی اینقدر گفت و گو و صدا ها را قابل فهم می کند؟ به نظر من دلیل اصلی ارتباط با گفت و گو و دیالوگ های محدود بازی، نحوه بیان و زبان بدن شخصیت هاست. حتی در صحنه ای که با پیرمردی در صحرا روبرو شدم، انگار تمام حرف های بین شخصیت اصلی و پیرمرد را درک کردم. و این واقعا برای خود اش هنری است.
لایه های داستان
شخصیت اصلی بعنوان یک فرد کم سن و سال به دنبال نجات خواهر خود است. و انگیزه اصلی او در این مسیر همین است. اما چطور داستان به سمتی می رود که ما کل سیاره را نجات می دهیم؟ چطور شخصیتی بدون هیچ توانایی خاصی و از صفر به این نقطه می رسد؟ سوال های جالبی به نظر می آیند و شاید اگر زیاد بهش فکر کنم این متن خیلی طولانی شود. من در لایه اولیه داستان، امید را می بینم. امیدی که در شخصیت اصلی و در نتیجه هدف نجات خواهر خود است. بدون این امید تمام کار های شخصیت اصلی غیر ممکن به نظر می آیند.
اما ما این وسط یک کاراکتر دیگر به اسم مویی را داریم. هدف از اضافه کردن مویی به بازی چی بود؟ اگر از نظر طراحی بازی به شخصیت نگاه کنیم، هدف اصلی ایجاد یک داینامیک جالب بین شخصیت اصلی و مویی در مکانیک های بازی بود. بعد از آشنایی با مویی و پیشرفت در بازی، شما امکان دستور دادن و کمک گرفتن از او را دارید و این ویژگی تنوع خوبی به بازی می دهد. اما از نظر داستان چطور؟ داستان بازی بدون مویی غیر ممکن می شود. چرا؟ چون پیشروی لانا عملا در بازی غیر ممکن می شود. مویی نقش یک دوست و همراه را در زندگی لانا ایفا می کند. کسی که در لحظات سخت و نا امیدی در کنار شماست. و حتی لانا برای نجات او سختی های بیشتری می کشد.
اما واقعا این بازی فقط در مورد نجات یک خواهر است، در صورتی که اخر بازی ما کل سیاره را نجات می دهیم؟ در واقع نجات خواهر لانا (ایلو) بدون نجات کل سیاره غیر ممکن بود. سیاره بازی به دست ربات ها افتاده است. و این ایلو است که در زندان ربات ها گیر کرده است. در اواخر بازی ما بالاخره با محل زندانی شدن ایلو روبرو می شویم. اما چرا این محل شبیه یک محل مسکونی با اتاق های مختلف است. سیاره درگیر ربات ها، اشاره به زندگی ما دارد که در بعضی مواقع اسیر وسایلی شبیه این می شویم. وقتی هدف اصلی وسیله فراموش می شود و این وسیله است که ما را کنترل می کند. ایلو در اتاقکی با پوشش گیاهی در اطراف اش زندانی شده است. این صحنه اشاره ای روزمره بودن این اتفاق و زندگی واقعی خود ما دارد. تنها راه نجات خواهر لانا به دست اوردن دوباره کنترل ربات ها است.
موسیقی و صدا
جدا کردن صدا و موسیقی از بازی و فیلم غیر ممکن است. صدا بخش اصلی انتقال حس و حتی تغییر آن است. به نظر من بازی Planet of Lana به خوبی از پس این بخش بر آمده. موسیقی های بازی شما را بیشتر درون بازی غرق می کنند و تجربه شما را خراب نمی کنند. در لحظاتی از بازی فقط می خواستم کنترل بازی را کنار بگذارم و از موسیقی و ارت بازی لذت ببرم.
درست است که می شود از ایراد های این بازی هم گفت ولی این متن تلاشی برای نقد نبود و فقط انتقال تجربه من از این بازی بود. اگر این بازی را دوست داشتید، پیشنهاد می کنم بازی Inside هم تجربه کنید.
Save 20% on Planet of Lana on Steam (steampowered.com)
Save 90% on INSIDE on Steam (steampowered.com)
مطلبی دیگر از این انتشارات
طراحی بازی 101 (قسمت پنجم): نقش رندوم
مطلبی دیگر از این انتشارات
طراحی بازی 101 (قسمت ششم): بالانس کردن بازی ها
مطلبی دیگر از این انتشارات
طراحی بازی 101 (قسمت سوم): ساختار سرگرمی